فَتَرْدَى
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
هلاكت. تردّى: قرار گرفتن در معرض هلاكت. (مفردات). [طه:16]. تو را آن كه به قيامت ايمان ندارد و تابع هوار نفس است از قيامت باز ندارد هلاك مىگردى. [صافات:56]. گفت به خدا قسم نزديك بود هلاكم كنى. [ليل:11]. يعنى چون در معرض هلاكت قرار گيرد مال وى بى نيازش نمىكنند مترّديه به معنى ساقط شده و آن حيوانى است كه از بلندى افكنده شودئ تا بميرد و آن در جاهليت رسم بود كه اسلام آن را ممنوع كرد و در «بحر» گذشت [مائده:3]. در نهج البلاغه خطبه 87 فرموده «وَ ظَهَرَتْ اَعْلامُ الرَّدى» و در دعاى 17 صحيفه آمده «وَ اسْلُكْ بِنا مَنْ التَّقى خِلافَ سَبيلِهِ مِنَ الرَّدى».
