شِرْب
از الکتاب
«شِرْب» از مادّه «شُرْب» به معناى سهم و نوبت آب است.
ریشه کلمه
- شرب (۳۹ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. [واقعة:55]. مىنوشند مثل نوشيدن شتر عطشان. شرب (بر وزن علم) حصّه آب [شعراء:155]. [قمر:28]. آگاهشان كن كه آب ميان مردم و ناقة مقسوم است هر حصّه حاضر شده است يعنى صاحبش از مردم يا ناقه در آن حاضر مىشود. شراب: نوشيدنى. [ص:51]. [نحل:10]. مشرب: مصدر ميمى، اسم زمان و مكان آيد [بقره:60]. آن در آيه اسم مكان و جمع آن مشارب است [يس:73]. و آن در آيه جمع مصدر (مشرب) به معنى مفعول است يعنى: براى آنها در چهار پايان منافع و نوشيدنيها است. * [بقره:93]. نوشانده شدند گوساله را در قلوبشان به علت كفر ورزيدن يعنى به گوساله پرستى دل بستند و به آن عشق ورزيدند.
کلمات نزدیک مکانی
وَ لَکُم لَهَا يَوْم شِرْب مَعْلُوم نَاقَة هٰذِه لا تَمَسّوهَا فَنَادَوْا کُل الصّادِقِين قَال مُحْتَضَر بَيْنَهُم صَاحِبَهُم قِسْمَة فَتَعَاطَى الْمَاء فَعَقَر فَکَيْف کَان بِسُوء مِن أَن فَيَأْخُذَکُم نَبّئْهُم کُنْت عَذَاب اصْطَبِر إِن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
