کَوْکَب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• کوکب‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

ستاره. [انعام:76]. چون شب او را فراگرفت ستاره‏اى ديد، جمع آن كواكب است [صافات:6]. ما آسمان نزديكتر را با زينتى كه ستارگان باشند زينت كرده‏ايم. در «سماء» توضيح داده شده كه ظاهراً مراد از «اَلسَّماء الدُّنْيا» آسمان منظومه شمسى است و كواكب ستارگان همان منظومه است و در «رجم» و «صبح» گذشت كه كواكب غير از مصابيح است و آيه [انفطار:2-1]. در از بين رفتن كواكب صريح است.

کلمات نزدیک مکانی

دُرّي کَأَنّهَا يُوقَد الزّجَاجَة زُجَاجَة مِن شَجَرَة فِي مُبَارَکَة الْمِصْبَاح زَيْتُونَة مِصْبَاح لا فِيهَا شَرْقِيّة کَمِشْکَاة وَ نُورِه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...