الْحُوت

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• حوت‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

ماهى. [صافات:142] جمع آن حيتان است [اعراف:163] آنگاه كه ماهى‏هايشات روز استراحت آشكارا مى‏آمد در قصّه حضرت موسى و عالم هست: [كهف:63]. ناگفته نماند از موارد استعمال آن در قرآن بدست مى‏آيد كه حوت بر ماهى بزرك و كوچك هر دو گفته مى‏شود مثل ماهى يونس و ماهى يونس و ماهى موسى و جوانش. راجع به ماهى يونس در «يونس» انشاءاللّه بحث خواهد شد در اقرب الموارد مى‏گويد: اغلب استعمال حوت در ماهى بزرگ است.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ لا هُو إِذ مِن نَسِيت کَصَاحِب الْمُدْحَضِين فَالْتَقَمَه مَا فَإِنّي نَادَى تَکُن الصّخْرَة فَلَو أَنْسَانِيه فَکَان مُلِيم أَن الْمَشْحُون فَسَاهَم إِلاّ إِلَى أَوَيْنَا أَنّه الشّيْطَان لَو رَبّک الْفُلْک مَکْظُوم لِحُکْم کَان أَذْکُرَه رَأَيْت يَکْتُبُون فَاصْبِر أَ اتّخَذ قَال

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...