أَخْلَد
از الکتاب
«أَخْلَدَ» از مادّه «اِخْلاد» به معناى سکونت دائمى در یکجا اختیار کردن است. بنابراین «أَخْلَدَ اِلَى الأَرْضِ» یعنى براى همیشه به زمین چسبید که در اینجا کنایه از جهان ماده، زرق و برق و لذات نامشروع زندگى مادى است. «أَخْلَد» در سوره «همزه» به صورت «فعل ماضى» آمده است، یعنى او گمان مى کند اموالش او را به صورت یک موجود جاودانه در آورده است، نه مرگ مى تواند به سراغ او آید، نه بیمارى ها و حوادث جهان مشکلى براى او ایجاد مى کند; چرا که مشکل گشا در نظرش تنها مال و ثروت است و او این مشکل گشا را در دست دارد.
ریشه کلمه
- خلد (۸۷ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ لٰکِنّه إِلَى الْأَرْض بِهَا لَرَفَعْنَاه اتّبَع شِئْنَا هَوَاه لَو فَمَثَلُه الْغَاوِين کَمَثَل الْکَلْب إِن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
