حَمِيم

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• حمم‌ (۲۱ بار)

قاموس قرآن

حميم. آب داغ. در مجمع گويد: «اَلْحَميمُ الْماءُ الْحارِّ» راغب گويد: «اَلْحَميمُ: اَلْماءُ الشَّديدُ الْحَرارَةِ» [انعام:70] . در مفردات گويد: آب گرمى را كه از منبع خود مى‏شود، حمّه گويند. و بدين اعتبار به عرق انسان و حيوان حميم آب گرم و يا به جهت اينكه سبب عرق كردن است حمّام گفته‏اند. علّت اينكه تب را حمّى گفته‏اند آن است كه در آن حرارت زياد هست و يا سبب عرق كردن است. و به خويشاوند مهربان حميم گفته‏اند گوئى كه در حمايت قرابت خود حادّ و داغ مى‏شود. * [شعراء:101] براى ما واسطه هائى نيست و نه دوست مهربانى هست . به نظرم حميم به معنى مطلق مهربان باشد كه در حمايت طرف، گرم و محكم است و احتياج به خويشاوند بودن نيست مثل آيه گذشته كه درباره صديق است ومثل [غافر:18]. حميم بيست بار در قرآن مجيد به كار رفته شش مرتبه به معنى مهربان و بقيّه به معنى آب جوشان .

کلمات نزدیک مکانی

وَ مِن لا إِن مَا لَهُم عَذَاب بِمَا شَرَاب هٰذَا ثُم الّذِين إِلاّ أَلِيم طَعَام لَنَا الشّمَال کَانُوا فَلَو بَيْن وَلِي ظِل أَصْحَاب فَبِأَي آن فَلْيَذُوقُوه أَن هَاهُنَا حَمِيما يَسْأَل يُبَصّرُونَهُم تَصْلِيَة صَدِيق يَکْفُرُون الْمِهَاد يَوَدّ کَأَنّه غَسّاق الضّالّين لِلظّالِمِين يُلَقّاهَا آلاَء جَحِيم لَشَوْبا فَنُزُل مَرْجِعَهُم الْيَوْم سَمُوم رَبّکُمَا الْمُکَذّبِين الْمُجْرِم يَحْمُوم عَدَاوَة لَه کَالْعِهْن بَيْنَهَا فِي شَفِيع فَبِئْس عَلَيْهَا کَرّة شَافِعِين آخَر لَإِلَى إِنّهُم تُکَذّبَان يُطَاع يَصْلَوْنَهَا الْمُجْرِمُون لَهُو الْجَحِيم فَنَکُون فَلَيْس الّذِي الْمِسْکِين کَفَرُوا بَارِد يَطُوفُون الْجِبَال يَعْلَم بَيْنَه کَسَبُوا لَو کَاظِمِين خَائِنَة کَان الْحَنَاجِر قُل مِنْهَا أُبْسِلُوا عَلَى الْمُؤْمِنِين يُکَذّب هُو بَيْنَک أَزْوَاج الْأَعْيُن لَدَى الْبُطُون فَمَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...