کِسَفا
از الکتاب
«کِسَف» از مادّه «کُسوف» (بر وزن پدر) جمع «کَسفة» (بر وزن و به معناى قطعه) است، و منظور از قطعه هاى آسمان، قطعه سنگ هایى است که از آسمان فرود مى آید. و در سوره «روم» ظاهراً اشاره به قطعاتى است از ابر، که روى یکدیگر متراکم مى شوند و آن را غلظت و شدت مى بخشد، و این به هنگامى است که ابرها آمادّه براى نزول باران مى شوند.
ریشه کلمه
- کسف (۵ بار)
