لَبِثْت
از الکتاب
ریشه کلمه
- لبث (۳۱ بار)
قاموس قرآن
توقف. اقامت. «لَبِثَ بِالْمَكانِ لَبْثاً: مَكَثَ و اَقامَ» راغب ملازمت نيز قيد كرده. [هود:69]. درنگ نكرد تا گوساله بريانى آورد. [شعراء:18]. از زندگيت سالهائى در ميان ما ماندى. [نباء:23]. ماندگانند در آن روزگارانى. تلبث نيز به معنى توقف است [احزاب:14].
کلمات نزدیک مکانی
قَال وَ لَبِثْت يَوْما أَو بَعْض يَوْم مِائَة عَام فِينَا کَم بَل مِن بَعَثَه ثُم أَ فِيکُم فَقَد وَلِيدا بِه عُمُرا عُمُرِک أَدْرَاکُم لَم فَانْظُر نُرَبّک سِنِين قَبْلِه لا إِلَى اللّه فَعَلْت طَعَامِک عَلَيْکُم فَلا فَعْلَتَک إِسْرَائِيل تَعْقِلُون تَلَوْتُه شَرَابِک فَمَن الّتِي مَا فَأَمَاتَه مَوْتِهَا يَتَسَنّه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
