مَوْقُوتا

آیات شامل این کلمه

«مَوقُوت» از مادّه «وقت» است، بنابراین معناى آیه چنین است که اگر ملاحظه مى کنید حتى در میدان جنگ مسلمانان باید این وظیفه اسلامى را انجام دهند، به خاطر آن است که نماز اوقات معینى دارد که نمى توان از آنها تخلف کرد.

ریشه کلمه

• وقت‌ (۱۳ بار)

قاموس قرآن

مقدارى از زمان كه براى كارى معين شده است. فيومى در مصباح گويد: « اَلْوَقْتُ: مِقْدارٌ مِنَ الزَّمانِ مَفْرُوضٌ لِاَمْرٍما» [حجر:37-38]. گفت تو از مهلت شدگانى تا روز وقت معلوم كه قيامت باشد. * [مرسلات:11-13]. «اُقِتَّتْ» دراصل با واو است به جاى الف. و آن به معنى تعيين وقت و بيان وقت است در «رسل» آيه فوق بررسى شده و گفته‏ايم ظاهرا مراد از «رسل» رها شده‏ها و فرستاده‏هاى عالم است نه پيامبران و آمدن قيامت وقت ايستادن و متوقف شدن آنهاست يعنى: آن‏گاه كه فرستاده‏ها و رها شده‏ها موقوت و معين‏الوقت گردند براى متوقف شدن. براى چه روزى آنها با مدت رها شده‏اند؟ براى روز فصل و جدايى. * [نساء:103]. كتاب كنايه از وجوب و موقوت به معنى وقتدار است يعنى نماز براى مومنان واجبى است محدودالوقت كه بايد در اوقاتش خوانده شود. ميقات: وقت معين براى كارى. و وعده اقتدار و نيز مكانى كه معين شده براى عملى مثل مواقيت حّج كه مكانهايى است براى احرام بستن چنانكه طبرسى فرموده است. عبارت راغب در بيان معنى اخير گنگ است. [اعراف:142]. ميقات درآيه به معنى وعده معين است چنانكه در صدر آيه فرموده «وَ وعَدْنامُوسى ثَلثينَ لَيْلَةً...» يعنى: به موسى سى شب وعده كرديم و آن را با ده شب اتمام نموديم پس وعده اقتدار خدا چهل شب گرديد. ايضا در آيه [اعراف:155]. و نيز در آيه [شعراء:38]. در آيه [نباء:17]. ظاهرا به معنى وقت است يعنى: روز فصل وقت رسيدن به حساب است. يا وقت از هم پاشيدگى اين عالم است. * [بقره:189]. از تو هلال‏ها پرسند بگو آنها (براى روشن شدن) وقت‏ها است براى مردم و حج.