ریشه نوص: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[ص:3]. نَوْص به معنى التجاء و پناه بردن است «ناصَ اِلى كَذا:اِلْتِجاٌ» مناص اسم مكان و به معنى پناهگاه و نيز مصدر ميمى است نوص را به معنى تأخر و فرار نيز گفتهاند و آن در آيه مصدر است و اسم «لاَتَ» محذوف مىباشد و تقدير آن «لاتَ الْحينُ حينَ مَناصٍ» است يعنى: چه بسا مردمانى را كه پيش از آنها هلاك كرديم و وقت نزول بلااستغاثه ياواويلا كردند ولى آن وقت وقت فرار نيست. يا آنوقت وقت پناه بردن به جايى يا وقت تأخر عذاب نيست. اين لفظ بيشتر از يكبار در قرآن مجيد نيامده است. | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ ۴ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۱۹
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
[ص:3]. نَوْص به معنى التجاء و پناه بردن است «ناصَ اِلى كَذا:اِلْتِجاٌ» مناص اسم مكان و به معنى پناهگاه و نيز مصدر ميمى است نوص را به معنى تأخر و فرار نيز گفتهاند و آن در آيه مصدر است و اسم «لاَتَ» محذوف مىباشد و تقدير آن «لاتَ الْحينُ حينَ مَناصٍ» است يعنى: چه بسا مردمانى را كه پيش از آنها هلاك كرديم و وقت نزول بلااستغاثه ياواويلا كردند ولى آن وقت وقت فرار نيست. يا آنوقت وقت پناه بردن به جايى يا وقت تأخر عذاب نيست. اين لفظ بيشتر از يكبار در قرآن مجيد نيامده است.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مَنَاصٍ | ۱ |
