ریشه نصر

تکرار در قرآن: ۱۴۳(بار)

لیست کلمات مشتق شده

قاموس قرآن

يارى. «نَصَرَ الْمَظْلُومَ نَصْراً: اَعانَهُ». [بقره:214]. آگاه باشيد كه يارى خدانزديك است نصرت نيز مانند نصر است و به قول قاموس نصور نيز مصدر است . و چون با «على» و «من» به مفعول دوم متعدى شود معناى نجات، خلاص كردن و غلبه مى‏دهد [بقره:250]. يعنى ما را بر قوم كافر پيروز گردان و از آنهاخلاصمان كن. در اقرب الموارد آمده: [هود:30]. به معنى نجات و خلاص است يعنى: اى قوم كى مرا از عذاب خدانجات مى دهد اگر آنها را طرد كنم. انتصار: انتقام. در صورتيكه با «مِن» متعدى شود «اِنْتَصَرَمِنْهُ: اِنْتَقَمَ» چنانكه در صحاح و اقرب و قاموس گفته است. در مفردات آن را طلب نصر گفته در اقرب آن را درصورت تعديه به «على» گفته است [شورى:41]. و آنكه بعد از مظلوم بودن انتقام بكشد راهى بر او نيست [شعراء:93]. آيا شما را يارى مى‏كنند و يا انتقام مى‏كشيد؟ [قمر:10]. نوح «عليه‏السلام» خدايش را خواند كه من مغلوبم از دشمنانم انتقام بكش (و مرا يارى كن). * [رحمن:35]. بر شما شعله‏اى از آتش و دود فرستاده شود و دفع آن نتوانيد. شايد نحاس فلزمذاب باشد. *** تناصر: بين الاثنين است [صافات:25]. چه شده يكديگر را يارى نمى‏كنيد؟ استنصار: طلب يارى است [قصص:18]. آنگاه آن كه ديروز از او كمك خواست او را به يارى مى‏طلبد. ناصر: يارى كننده. [طارق:10]. جمع آن در قرآن مجيد ناصرون و انصار است. [آل عمران:22]. [بقره:270]. ستمگران را يارانى نيست . نصير: به معنى ناصر است. به چند محل كه مراجعه شد مبالغه بودن آن بدست نيامد، لابد صفت مشبهه مى‏باشد [بقره:107]. شما را جز خدا نه سرپرستى است و نه يارى. *** مراد از انصار در [توبه:100]. ايضا آيه 117، اهل مدينه‏اند كه رسول خدا«صلى الله عليه واله» را يارى كردند، جانب اسميّت بر وصفيّت آن غلبه يافته و در مقابل مهاجرين قرار گرفته است. *** يارى خدا به مردم روشن و آشكار است و يارى مردم بخدا آن است كه دين خدا را يارى كنند و رواج بدهند [حج:40-41]. حتماً حتماً خدا يارى مى‏كند كسى را كه خدا را يارى كند خدا توانا و عزيز است، ياران خدا كسانى‏اند كه اگر در زمين به آنها قدرت دهيم نماز برپا مى‏دارند، زكوة مى‏دهند، امربه معروف و نهى از منكر مى‏كنند و آخر كارها براى خدا است. پس ياران خدا را دانستيم خوشا به حالشان از اينجا معنى آيات زير روشن مى‏شود [صف:14].

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
يُنْصَرُونَ‌	۱۱
نَصِيرٍ	۹
نَصْرُ	۳
نَصْرَ	۲
انْصُرْنَا	۲
أَنْصَارٍ	۳
فَانْصُرْنَا	۱
بِنَصْرِهِ‌	۳
نَاصِرِينَ‌	۷
أَنْصَارِي‌	۲
أَنْصَارُ	۲
لَتَنْصُرُنَّهُ‌	۱
نَصَرَکُمُ‌	۲
النَّصْرُ	۳
النَّاصِرِينَ‌	۱
يَنْصُرْکُمُ‌	۱
يَنْصُرُکُمْ‌	۲
نَصِيراً	۱۳
نَصْرُنَا	۲
نَصَرُوهُ‌	۱
نَصْراً	۳
يَنْصُرُونَ‌	۳
نَصْرَکُمْ‌	۱
النَّصِيرُ	۲
نَصَرُوا	۲
اسْتَنْصَرُوکُمْ‌	۱
يَنْصُرْکُمْ‌	۲
تَنْصُرُوهُ	۱
نَصَرَهُ‌	۱
الْأَنْصَارِ	۲
يَنْصُرُنِي‌	۲
تُنْصَرُونَ‌	۳
مَنْصُوراً	۱
يَنْصُرُونَهُ‌	۲
مُنْتَصِراً	۱
انْصُرُوا	۱
نَصَرْنَاهُ‌	۱
يَنْصُرَهُ‌	۱
نَصْرِهِمْ‌	۱
لَيَنْصُرَنَ‌	۱
يَنْصُرُهُ‌	۲
لَيَنْصُرَنَّهُ‌	۱
انْصُرْنِي‌	۳
يَنْصُرُونَکُمْ‌	۱
يَنْتَصِرُونَ‌	۲
انْتَصَرُوا	۱
اسْتَنْصَرَهُ‌	۱
المُنْتَصِرِينَ‌	۱
نَصْرٌ	۲
بِنَصْرِ	۱
يَنْصُرُ	۱
نَصْرَهُمْ‌	۱
تَنَاصَرُونَ‌	۱
نَصَرْنَاهُمْ‌	۱
الْمَنْصُورُونَ‌	۱
يَنْصُرُنَا	۱
لَنَنْصُرُ	۱
انْتَصَرَ	۱
يَنْصُرُونَهُمْ‌	۲
نَصَرَهُمُ‌	۱
لاَنْتَصَرَ	۱
تَنْصُرُوا	۱
نَاصِرَ	۱
يَنْصُرَکَ‌	۱
مُنْتَصِرِينَ‌	۱
فَانْتَصِرْ	۱
مُنْتَصِرٌ	۱
تَنْتَصِرَانِ‌	۱
لَنَنْصُرَنَّکُمْ‌	۱
نَصَرُوهُمْ‌	۱
أَنْصَارَ	۱
أَنْصَاراً	۱
نَاصِراً	۱
نَاصِرٍ	۱