تَنْقِمُون: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه نقم | نقم]] (۱۷ بار) [[کلمه با ریشه:: نقم| ]] | *[[ریشه نقم | نقم]] (۱۷ بار) [[کلمه با ریشه:: نقم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
نقم به معنى انكار شىء است طبرسى فرمايد: «نَقَمَ الاَمرَ نَقْماً» يعنى آن را انكار كرد، عقوبت را نقمه گويند زيرا كه آن در مقابل شىء انكار شده واجب است. راغب مىگويد: «نَقِمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را انكار كردم خواه با زبان و خواه با عقوبت در صحاح و قاموس اكراه و در مصباح اشدّالكراهة نيز گفته است كه از افراد انكار مىباشد. [بروج:8]. يعنى: مكروه نداشتند از آنها مگر ايمان آوردنشانرا به خداى عزيز و پسنديده. [مائده:59]. بگو اى اهل كتاب آيا از ما جز ايمانمان بخدا را مكروه مىداريد؟!. * [آل عمران:4]. خدا توانا و صاحب انتقام است يعنى كار بد را با عقوبت انكار مىكند چنانكه راغب گفته [زخرف:55]. چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۳۷
ریشه کلمه
- نقم (۱۷ بار)
قاموس قرآن
نقم به معنى انكار شىء است طبرسى فرمايد: «نَقَمَ الاَمرَ نَقْماً» يعنى آن را انكار كرد، عقوبت را نقمه گويند زيرا كه آن در مقابل شىء انكار شده واجب است. راغب مىگويد: «نَقِمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را انكار كردم خواه با زبان و خواه با عقوبت در صحاح و قاموس اكراه و در مصباح اشدّالكراهة نيز گفته است كه از افراد انكار مىباشد. [بروج:8]. يعنى: مكروه نداشتند از آنها مگر ايمان آوردنشانرا به خداى عزيز و پسنديده. [مائده:59]. بگو اى اهل كتاب آيا از ما جز ايمانمان بخدا را مكروه مىداريد؟!. * [آل عمران:4]. خدا توانا و صاحب انتقام است يعنى كار بد را با عقوبت انكار مىكند چنانكه راغب گفته [زخرف:55]. چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد.
