تَمْرَحُون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه مرح | مرح]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: مرح| ]] | *[[ریشه مرح | مرح]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: مرح| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۱۱
«تَمْرَحُونَ» از مادّه «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعى از ارباب لغت و مفسران، به معناى «شدت فرح، و گستردگى» آن است. و بعضى آن را به معناى «شادى، به خاطر مطالب بى اساس»، دانسته اند. در حالى که، بعضى دیگر آن را به معناى «شادى توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن نعمتهاى الهى در مسیر باطل، شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانى به یک مطلب باز مى گردد، زیرا شدت شادى، و افراط در آن سر از همه این مسائل در مى آورد، و با انواع گناهان و آلودگى ها و عیاشى و هوسرانى توأم مى شود.
ریشه کلمه
- مرح (۳ بار)
قاموس قرآن
فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو.
