تَمِيد

آیات شامل این کلمه

«تَمِیْد» از مادّه «مید» (بر وزن صید) به معناى لرزش و حرکت ناموزون اشیاء بزرگ، تزلزل و اضطراب اشیاء عظیم است، و جمله «أنْ تَمِیْدَ بِکُمْ» در تقدیر «لِئَلاّ تَمِیْدَ بِکُمْ» بوده است.

ریشه کلمه

• ميد (۵ بار)

قاموس قرآن

اضطراب چيز بزرگ، مثل اضطراب زمين (راغب) طبرسى مطلق اضطراب گفته و گويد:« اَلْمَيْدُ: اَلْمَيْلُ يَميناًوَ شِمالاً وَهُوَالْاِضْطِرابُ» ولى بنا به استعمال قران مجيد كه آن را پيوسته در باره اضطراب زمين بكار برده قيد «عظيم» بهتر است. در مصباح گويد: ميدان را از آن ميدان گويند كه جوانب آن در موقع مسابقه مى‏لرزد. [نحل:15]. ايضا [انبیاء:31]. [لقمان:10]. يعنى: خدا در زمين كوههاى راسخ وثابت قرار داد مبادا كه شما را مضطرب كند و بلرزاند راجع به تفصيل اين سخن رجوع شود به «جبل» درنهج البلاغه خطبه 189 در باره دنيا فرموده: «اَلْحَيُودُ الْمَيُودُ» يعنى مائل و مضطرب است و درخطبه اول آمده «وَوَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدانَ أَرْضِهِ» با سنگها اضطراب زمين را ميخكوب كرد.