لُدّا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه لدد | لدد]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لدد| ]] | *[[ریشه لدد | لدد]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لدد| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بروزن فرس) خصومت شديد. «لَدَّ يَلَدُّ لَدَداً: اِشْتَدَّتْ خُصُومَتُهُ» چنانكه در مصباح گفته است. لَدَّ به فتح اوّل به معنى شَديداُلْخُصُومَة و اَلَدّ كسى كه خصومتش شديدتر است. در نهج البلاغه خطبه 68 هست: «يا رَسُول اللهِ ماذا لَقيتُ مِنْ اُمَّتِكَ مِنَ الْاَوَدِوَاللَّدَدِ» اى رسول خدا «صلى الله عليه واله» چهها ديدم از امّت تو از كجى و خصومت!! [بقره:204]. خدا را بر مافىالضميرش گواه مىگيرد حال آنكه سختترين دشمنان است. [مريم:97]. لُدّ به ضمّ اوّل جمع اَلَدّ است: تا با آن پرهيزكاران را بشارت دهى و قومى را كه دشمن سرسختاند بترسانى. اين كلمه تنها دوبار در قرآن بكار رفته است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۵۴
«لُدّ» (با ضم لام و تشدید دال) جمع «أَلَد» (بر وزن عدد) به معناى دشمنى است که خصومت شدید دارد، و به کسانى گفته مى شود که در دشمنى کردن متعصب، لجوج و بى منطقند.
ریشه کلمه
- لدد (۲ بار)
قاموس قرآن
(بروزن فرس) خصومت شديد. «لَدَّ يَلَدُّ لَدَداً: اِشْتَدَّتْ خُصُومَتُهُ» چنانكه در مصباح گفته است. لَدَّ به فتح اوّل به معنى شَديداُلْخُصُومَة و اَلَدّ كسى كه خصومتش شديدتر است. در نهج البلاغه خطبه 68 هست: «يا رَسُول اللهِ ماذا لَقيتُ مِنْ اُمَّتِكَ مِنَ الْاَوَدِوَاللَّدَدِ» اى رسول خدا «صلى الله عليه واله» چهها ديدم از امّت تو از كجى و خصومت!! [بقره:204]. خدا را بر مافىالضميرش گواه مىگيرد حال آنكه سختترين دشمنان است. [مريم:97]. لُدّ به ضمّ اوّل جمع اَلَدّ است: تا با آن پرهيزكاران را بشارت دهى و قومى را كه دشمن سرسختاند بترسانى. اين كلمه تنها دوبار در قرآن بكار رفته است.
