فَظّا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه فظظ | فظظ]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: فظظ| ]] | *[[ریشه فظظ | فظظ]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: فظظ| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
بدخلق. «اَلسَّيِىءُ الْخُلُقِ اَلْخَشِنُ الْكَلامِ». [آل عمران:159]. اگر بدرفتار و سنگدل مىبودى حتماً از تو پراكنده مىشدند. فظّ در اصل آب شكمبه حيوان است كه در صورت تشنگى آن را فشرده و مىنوشند راغب گفته فظّ به معنى بدخلقى استعاره است از فظّ به معنى شكمبه نوشيدنش بسيار ناپسنداست و جز در ناچارى شديد نمىنوشند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن يافته است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۲۴
«فَظّ» در لغت به معناى کسى است که سخنانش تند و خشن است.
ریشه کلمه
- فظظ (۱ بار)
قاموس قرآن
بدخلق. «اَلسَّيِىءُ الْخُلُقِ اَلْخَشِنُ الْكَلامِ». [آل عمران:159]. اگر بدرفتار و سنگدل مىبودى حتماً از تو پراكنده مىشدند. فظّ در اصل آب شكمبه حيوان است كه در صورت تشنگى آن را فشرده و مىنوشند راغب گفته فظّ به معنى بدخلقى استعاره است از فظّ به معنى شكمبه نوشيدنش بسيار ناپسنداست و جز در ناچارى شديد نمىنوشند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن يافته است.
