فَاتَکُم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
*[[ریشه فوت | فوت]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت| ]] | *[[ریشه فوت | فوت]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت| ]] | ||
*[[ریشه کم | کم]] (۲۲۹۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کم| ]] | *[[ریشه کم | کم]] (۲۲۹۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمىكند و از دست نمىدهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مىتابد، درياها تبخير مىشوند، ابرها به وجود مىآيند، جريان جو آنها به خشكىها مىراند، بارآنهامى بارند، دانه مىرويند، نعمتها به دست مردم مىرسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مىكنند، عدهاى از بين مىروند ديگران جاى آنها را مىگيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مىگويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمىدهند و از همديگر كنار نمىشوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مىبينى؟ | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۴۵
«فاتَکُم» از مادّه «فَوْت» به معناى از شما فوت شده مى باشد.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمىكند و از دست نمىدهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مىتابد، درياها تبخير مىشوند، ابرها به وجود مىآيند، جريان جو آنها به خشكىها مىراند، بارآنهامى بارند، دانه مىرويند، نعمتها به دست مردم مىرسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مىكنند، عدهاى از بين مىروند ديگران جاى آنها را مىگيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مىگويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمىدهند و از همديگر كنار نمىشوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مىبينى؟