فَاتَکُم: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
*[[ریشه فوت‌ | فوت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت‌| ]]
*[[ریشه فوت‌ | فوت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت‌| ]]
*[[ریشه کم‌ | کم‌]] (۲۲۹۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کم‌| ]]
*[[ریشه کم‌ | کم‌]] (۲۲۹۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کم‌| ]]
=== قاموس قرآن ===
از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمى‏كند و از دست نمى‏دهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مى‏تابد، درياها تبخير مى‏شوند، ابرها به وجود مى‏آيند، جريان جو آنها به خشكى‏ها مى‏راند، بارآنهامى بارند، دانه مى‏رويند، نعمتها به دست مردم مى‏رسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مى‏كنند، عده‏اى از بين مى‏روند ديگران جاى آنها را مى‏گيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مى‏گويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمى‏دهند و از همديگر كنار نمى‏شوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مى‏بينى؟


[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۴۵

آیات شامل این کلمه

«فاتَکُم» از مادّه «فَوْت» به معناى از شما فوت شده مى باشد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمى‏كند و از دست نمى‏دهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مى‏تابد، درياها تبخير مى‏شوند، ابرها به وجود مى‏آيند، جريان جو آنها به خشكى‏ها مى‏راند، بارآنهامى بارند، دانه مى‏رويند، نعمتها به دست مردم مى‏رسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مى‏كنند، عده‏اى از بين مى‏روند ديگران جاى آنها را مى‏گيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مى‏گويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمى‏دهند و از همديگر كنار نمى‏شوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مى‏بينى؟