ریشه فرح

تکرار در قرآن: ۲۲(بار)

لیست کلمات مشتق شده

قاموس قرآن

شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مى‏رود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى است و فرح از قوه شهوت. فيومى در مصباح گفته: در معنى تكبّر و خرسندى و شادى به كار مى‏رود. طبرسى رحمه‏اللَّه در مجمع ذيل [قصص:76]. فرموده فرح به معنى تكبر است و شعر ذيل را شاهد مى‏آورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنى وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ‏ چون روزگارم شادم كند متكبر نمى‏شوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كرده‏اند. در قرآن مجيد بيشتر در شادى‏هاى مذموم آمده كه منبعث از نيروى شهوانى و لذات و توأم با خودپسندى است مثل [توبه:81]. باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اينكه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مى‏شوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مى‏گويد بدى‏ها از من رفت او متكبر و فخركننده است. در اينجا فرح به معنى متكبر است كه اين آيه نظير [حديد:23]. است. [قصص:76]. قومش به قارون گفتند: از كثرت مال شادمان متكبر نباش كه خدا متكبران را دوست ندارد.

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
يَفْرَحُوا	۱
فَرِحِينَ‌	۱
يَفْرَحُونَ‌	۲
فَرِحُوا	۵
فَرِحُونَ‌	۳
فَرِحَ‌	۲
فَلْيَفْرَحُوا	۱
لَفَرِحٌ‌	۱
تَفْرَحُونَ‌	۲
تَفْرَحْ‌	۱
الْفَرِحِينَ‌	۱
يَفْرَحُ‌	۱
تَفْرَحُوا	۱