الصّافِنَات: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه صفن | صفن]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: صفن| ]] | *[[ریشه صفن | صفن]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: صفن| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[ص:31]. صافنات جمع صافنه وآن اسبى است كه بر سه پاى ايستاد و گوشه سم چهارم به زمين گذاريد. (مجمع) دراقرب الموارد هست «صفن الفرس صفناً: قام على ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة» معنى آيه در «جود» گذشت. اين لفظ در كلام اللّه مجيد فقط يكبار يافته است . | |||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۰۰
«صافِنَات» از مادّه «صفّ» جمع «صافنة» به طورى که بسیارى از مفسران و ارباب لغت نوشته اند، به اسب هایى گفته مى شود که به هنگام ایستادن بر روى سه دست و پا ایستاده، و یک دست را کمى بلند کرده، تنها نوک جلو سم را بر زمین مى گذارد، و این حالت مخصوص اسبهاى چابک و تیزرو است که هر لحظه، آمادّه حرکت مى باشد.
بعضى گفته اند: «صافِنَات» هم معناى مذکر و هم معناى مؤنث را دارد، بنابراین اختصاص به اسب هاى ماده نخواهد داشت.
ریشه کلمه
- صفن (۱ بار)
قاموس قرآن
[ص:31]. صافنات جمع صافنه وآن اسبى است كه بر سه پاى ايستاد و گوشه سم چهارم به زمين گذاريد. (مجمع) دراقرب الموارد هست «صفن الفرس صفناً: قام على ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة» معنى آيه در «جود» گذشت. اين لفظ در كلام اللّه مجيد فقط يكبار يافته است .
