ریشه صحب: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=== قاموس قرآن === | |||
رفاقت. ملازمت. صاحب يعنى رفيق ملازم. راغب گويد آن در عرف زياد باشد. [يوسف:39]، [جنّ:3]. مراد از صاحبه زن است [نجم:2] و منظور از صاحب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است [انبياء:43]. بتها به خويشتن يارى نتوانند و از طرف ما هم يارى كرده نمىشوند. اصحاب: جمع صاحب است به معنى رفيقان ملازم [بقره:82]، [بقره:81]. اين كلمه 77 بار در قرآن مجيد آمده، يكبار نيز [ذاريات:59] به كار رفته و بيشتر به جنّت و نار و جحيم اضافه شده است و گاهى آمده: اصحاب البست، اصحاب مدين، اصحاب كهف، اصحاب اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره. | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
خط ۱۳: | خط ۱۷: | ||
|أَصْحَابِ || ۱۱ | |أَصْحَابِ || ۱۱ | ||
|- | |- | ||
| | |الصَّاحِبِ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|أَصْحَابَ || ۱۲ | |أَصْحَابَ || ۱۲ |
نسخهٔ ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۵۲
تکرار در قرآن: ۹۷(بار)
قاموس قرآن
رفاقت. ملازمت. صاحب يعنى رفيق ملازم. راغب گويد آن در عرف زياد باشد. [يوسف:39]، [جنّ:3]. مراد از صاحبه زن است [نجم:2] و منظور از صاحب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است [انبياء:43]. بتها به خويشتن يارى نتوانند و از طرف ما هم يارى كرده نمىشوند. اصحاب: جمع صاحب است به معنى رفيقان ملازم [بقره:82]، [بقره:81]. اين كلمه 77 بار در قرآن مجيد آمده، يكبار نيز [ذاريات:59] به كار رفته و بيشتر به جنّت و نار و جحيم اضافه شده است و گاهى آمده: اصحاب البست، اصحاب مدين، اصحاب كهف، اصحاب اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره.
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
أَصْحَابُ | ۴۹ |
أَصْحَابِ | ۱۱ |
الصَّاحِبِ | ۱ |
أَصْحَابَ | ۱۲ |
أَصْحَابٌ | ۱ |
صَاحِبَةٌ | ۱ |
بِصَاحِبِهِمْ | ۱ |
لِصَاحِبِهِ | ۲ |
صَاحِبَيِ | ۲ |
صَاحِبُهُ | ۱ |
تُصَاحِبْنِي | ۱ |
يُصْحَبُونَ | ۱ |
صَاحِبْهُمَا | ۱ |
بِصَاحِبِکُمْ | ۱ |
أَصْحَابِهِمْ | ۱ |
صَاحِبُکُمْ | ۲ |
صَاحِبَهُمْ | ۱ |
فَأَصْحَابُ | ۱ |
لِأَصْحَابِ | ۲ |
کَصَاحِبِ | ۱ |
صَاحِبَتِهِ | ۲ |
صَاحِبَةً | ۱ |
بِأَصْحَابِ | ۱ |