شَيْبا: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه شيب | شيب]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: شيب| ]] | *[[ریشه شيب | شيب]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: شيب| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
سفيد شدن موى همچنين است (راغب) «شاب الرجل يشيب شيباً: لبيض شعره» [مريم:4]. آن دركنايه از پيرى است. شيب به كسر اول. در آيه [مزّمل:17]. جمع اشيب به معنى پيران، موو سفيدان است (مجمع) [روم:54]. سپس از بعد ضعف و طفوليت قدرت و نيروى جوانى داد، آنگاه از بعد جوانى ناتوانى و پيرى قرار داد. صحاح از اصعى نقل مىكند: شيب سفيدى موى و مشيب وارد شدن بدان وقت است . | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۲۸
«شیب» (بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معناى پیر است و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) آمده و «مشیب» به معناى سفید شدن مو است.
ریشه کلمه
- شيب (۳ بار)
قاموس قرآن
سفيد شدن موى همچنين است (راغب) «شاب الرجل يشيب شيباً: لبيض شعره» [مريم:4]. آن دركنايه از پيرى است. شيب به كسر اول. در آيه [مزّمل:17]. جمع اشيب به معنى پيران، موو سفيدان است (مجمع) [روم:54]. سپس از بعد ضعف و طفوليت قدرت و نيروى جوانى داد، آنگاه از بعد جوانى ناتوانى و پيرى قرار داد. صحاح از اصعى نقل مىكند: شيب سفيدى موى و مشيب وارد شدن بدان وقت است .