فَشَرّد: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
*[[ریشه شرد | شرد]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: شرد| ]] | *[[ریشه شرد | شرد]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: شرد| ]] | ||
*[[ریشه ف | ف]] (۲۹۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ف| ]] | *[[ریشه ف | ف]] (۲۹۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ف| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
به سر خود رفتن. تشريد: راندن و طرد كردن [انفال:57]. يعنى اگر كفار پيمان شكن را در جنگ گير آوردى به وسيله آنها كسانى را كه در پشت سر آنها اند بران شايد متذكر باشند يعنى با آنها طورى سخت رفتار كن تا ديگران از ترس رانده شوند و طمع در پيمان شكنى نكنند. در نهج البلاغه خطبه 136 فرموده «وَاللّهِ لَيُشَرِّ دَنَّكُمْ فى اَطْرافِ الْاَرْضِ» به خدا شما را در اطراف زمين متفرق مىكندو از اين ابى الحديد نقل شده كه آن اشاره به عبدالملك مروان است. اين كلمه در كلام اللّه يك دفعه آمده است . | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۱۰
«شَرِّد» از مادّه «تَشرید» به معناى پراکنده ساختن توأم با اضطراب است; یعنى آن چنان به آنها حمله کن که گروه هاى دیگر از دشمنان و پیمان شکنان متفرق گردند و فکر حمله را از سر بیرون کنند.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
به سر خود رفتن. تشريد: راندن و طرد كردن [انفال:57]. يعنى اگر كفار پيمان شكن را در جنگ گير آوردى به وسيله آنها كسانى را كه در پشت سر آنها اند بران شايد متذكر باشند يعنى با آنها طورى سخت رفتار كن تا ديگران از ترس رانده شوند و طمع در پيمان شكنى نكنند. در نهج البلاغه خطبه 136 فرموده «وَاللّهِ لَيُشَرِّ دَنَّكُمْ فى اَطْرافِ الْاَرْضِ» به خدا شما را در اطراف زمين متفرق مىكندو از اين ابى الحديد نقل شده كه آن اشاره به عبدالملك مروان است. اين كلمه در كلام اللّه يك دفعه آمده است .
