سَامِدُون: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه سمد | سمد]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سمد| ]] | *[[ریشه سمد | سمد]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سمد| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
سمود را لهو و سر برداشتن از روى تكبّر گفتهاند. درصحاح آمده «سَمَدَ سَمُوداً: رَفَعَ رَأْسَهُ تَكَبُّراً... وَ السّامِدُ: اَللّاهى» راغب مشغول شونده كه سر بالا دارد. گفته است. [نجم:60-61]. مىخنديد و گريه نمىكنيد و شما متكبريد يا غافليد ابن اثير آن را به قولى غفلت گفته است. و از زمخشرى حكايت شده كه آن در لغت حميرا آواز خوانى است و از ابن عباس در آيه فوق تكبر نقل است. اين كلمه در كلام اللّه مجيد فقط يكبار يافته است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۴۲
ریشه کلمه
- سمد (۱ بار)
قاموس قرآن
سمود را لهو و سر برداشتن از روى تكبّر گفتهاند. درصحاح آمده «سَمَدَ سَمُوداً: رَفَعَ رَأْسَهُ تَكَبُّراً... وَ السّامِدُ: اَللّاهى» راغب مشغول شونده كه سر بالا دارد. گفته است. [نجم:60-61]. مىخنديد و گريه نمىكنيد و شما متكبريد يا غافليد ابن اثير آن را به قولى غفلت گفته است. و از زمخشرى حكايت شده كه آن در لغت حميرا آواز خوانى است و از ابن عباس در آيه فوق تكبر نقل است. اين كلمه در كلام اللّه مجيد فقط يكبار يافته است.
