رَطْب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه رطب | رطب]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: رطب| ]] | *[[ریشه رطب | رطب]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: رطب| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(فلس)تر. مقابل خشك [انعام:59]. «وَ لا حَبَّةٍ» عطف است به «وَرَقَةٍ» همچنين است «لارَطْبٍ وَ لا يبِسٍ» معنى آيه چنين مىشود: خزانههاى غيب نزد خداست، جز خدا آنها را كسى نمىداند. هيچ برگى به زمين نمىافتد مگر آن را مىداند و هيچ دانهاى به شكم زمين نمىافتد (بوسيله انسان باشد يا غيره) و هيچتر و خشكى ساقط نمىشود مگر آن كه در كتابى آشكار موجود است. گقتهاند آن چه از ميوهتر و خشك مىافتد مىداند و گفتهاند آن چه مىافتد هر چه باشد مىداند. به نظر مىآيد كه مراد از رطب و يابس، ميوهها باشد زيرا صدر آيه «وَ ما تَسْقُطُ... وَ لا حَبَّةٍ» درباره درختان و دانههاست و مناسب است كه رطب و يابس ميوهها باشد. در مجمع گويد: رطب و يابس به تمام مخلوقات شامل است. ولى تدبّر در آيه خلاف آن را مىرساند و اللّه اعلم مگر آن كه واو در «وَ لا رَطْبٍ» براى استيناف باشد آن وقت لارَطبٍ وَ لا يابَسٍ شامل همه موجودات مىشود و ظاهراً همين طور است. ناگفته نماند مراد از كتاب مبين علم خدا و يا لوح محفوظ است و اين كه در عرف شايع شده كه مراد از آن قرآن است صحت ندارد. * رطب (مثل صرد) به معنى خرماى تر است [مريم:25]. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۳۰
«رَطْب» به معناى «تر» و «یابس» به معناى «خشک» است، ولى در روایات «ورقة» به معناى جنین سقط شده و «حبّة» به معناى فرزند و «ظلمت الارض» به معناى رَحِم مادران و «رطب» به معناى آنچه از نطفه ها زنده مى ماند و «یابس» به معناى آنچه از بین مى رود تفسیر شده است. این روایات دالّ بر این است که ائمه(علیهم السلام)مى خواهند مسلمانان را متوجّه کنند که در تفسیرآیات با یک دید وسیع به قرآن بنگرند.
ریشه کلمه
- رطب (۲ بار)
قاموس قرآن
(فلس)تر. مقابل خشك [انعام:59]. «وَ لا حَبَّةٍ» عطف است به «وَرَقَةٍ» همچنين است «لارَطْبٍ وَ لا يبِسٍ» معنى آيه چنين مىشود: خزانههاى غيب نزد خداست، جز خدا آنها را كسى نمىداند. هيچ برگى به زمين نمىافتد مگر آن را مىداند و هيچ دانهاى به شكم زمين نمىافتد (بوسيله انسان باشد يا غيره) و هيچتر و خشكى ساقط نمىشود مگر آن كه در كتابى آشكار موجود است. گقتهاند آن چه از ميوهتر و خشك مىافتد مىداند و گفتهاند آن چه مىافتد هر چه باشد مىداند. به نظر مىآيد كه مراد از رطب و يابس، ميوهها باشد زيرا صدر آيه «وَ ما تَسْقُطُ... وَ لا حَبَّةٍ» درباره درختان و دانههاست و مناسب است كه رطب و يابس ميوهها باشد. در مجمع گويد: رطب و يابس به تمام مخلوقات شامل است. ولى تدبّر در آيه خلاف آن را مىرساند و اللّه اعلم مگر آن كه واو در «وَ لا رَطْبٍ» براى استيناف باشد آن وقت لارَطبٍ وَ لا يابَسٍ شامل همه موجودات مىشود و ظاهراً همين طور است. ناگفته نماند مراد از كتاب مبين علم خدا و يا لوح محفوظ است و اين كه در عرف شايع شده كه مراد از آن قرآن است صحت ندارد. * رطب (مثل صرد) به معنى خرماى تر است [مريم:25].
