أَرْجَائِهَا: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
*[[ریشه رجو | رجو]] (۲۸ بار) [[کلمه با ریشه:: رجو| ]] | *[[ریشه رجو | رجو]] (۲۸ بار) [[کلمه با ریشه:: رجو| ]] | ||
*[[ریشه ها | ها]] (۱۳۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ها| ]] | *[[ریشه ها | ها]] (۱۳۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ها| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
جانب. طرف (مفردات) جمع آن ارجاء است [حاقة:17]. ضمير «ها» به سماء بر مىگردد يعنى ملائكه آن روز در اطراف آسمان هستند اين نظير آنست كه درباره قيامت آمده [زمر:75]. در «عرج» انشاء اللّه خواهد آمد كه ملائكه تا روز قيامت در ميان آسمانند و پيوسته بالا مىروند و روز قيامت به كنارههاى آسمان مىرسند. در نهج البلاغه خطبه اول آمده «ثُمَّ اَنْشَأَ سُبْحانَهُ فَتْقَ الْاَجْواءِ وَ شَقَّ الْاَرْجاءِ» ناگفته نماند اين كلمه تنها يك بار در قرآن مجيد آمده است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۲۳
«أَرْجاء» جمع «رجا» به معناى اطراف و جوانب چیزى است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
جانب. طرف (مفردات) جمع آن ارجاء است [حاقة:17]. ضمير «ها» به سماء بر مىگردد يعنى ملائكه آن روز در اطراف آسمان هستند اين نظير آنست كه درباره قيامت آمده [زمر:75]. در «عرج» انشاء اللّه خواهد آمد كه ملائكه تا روز قيامت در ميان آسمانند و پيوسته بالا مىروند و روز قيامت به كنارههاى آسمان مىرسند. در نهج البلاغه خطبه اول آمده «ثُمَّ اَنْشَأَ سُبْحانَهُ فَتْقَ الْاَجْواءِ وَ شَقَّ الْاَرْجاءِ» ناگفته نماند اين كلمه تنها يك بار در قرآن مجيد آمده است.