رُجُوما: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه رجم | رجم]] (۱۴ بار) [[کلمه با ریشه:: رجم| ]] | *[[ریشه رجم | رجم]] (۱۴ بار) [[کلمه با ریشه:: رجم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
* [ملك:5]. در قاموس گويد: رجم اسم چيزى است كه با آن مىزنند جمع آن رجوم است. بنابر اين رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از اين مصابيح كه هم زينت آسمان پائين و هم تيراند بر شياطين چيست؟ در آيه ديگر [صافات:6]. بايد مراد از مصابيح در آيه اوّل همان كواكب باشند پس اين كواكب هم چاغهاى آسمان اند و هم تبرهائىاند كه شياطين با آنها زده مىشوند. در اين صورت آنها ثابت نيستند و گرنه رجوم نمىشدند. در آيهديگر آمده [فصّلت:12]. در هر سه آيه زينت و آسمان پائين و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومى كواكب و در اوّلى و سوّمى مصابيح گفته شده و در ذيل آيه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ. لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» على هذا مراد از مصابيح و كواكب در اين آيات همان شهابها و سنگهاى سرگردان در فضا هستند كه با ورود به طبقات جوّ زمين آتش گرفته آسمان پائين را زينت مىبخشند و شيطانها را مىرانند. ولى قرآن راجع به كواكب در قيامت فرموده [انفطار:2]. به حكم اين آيه كواكب در قيامت پراكنده خواهند شد لذا نمىتوان آنها را همان رجوم و مصابيح كه سنگها سرگردان باشند هم اكنون پراكندهاند و از طرف ديگر بعيد است بگوئيم در آيه 6 صافات كواكب به معنى رجوم ؤ در آيه انفطار مراد از آنها غير رجوت است. بنابر تحقيق كتاب آغاز و انجام جهان كواكب عبارت اند از سيارات منظومه شمسى و مراد از «السماء الدنيا» در آيه 6 صافات نزديكترين آسمان جهان است نه نزديكترين آسمانهاى هفتگانه زمين و نزديكترين آسمان جهان فضاى منظومه شمسى است و مراد از مصابيح و رجوم در آيه 5 ملك و 12 فصّلت تيرهاى شهاب و سنگهاى سرگرداناند و منظور از «السماء الدنيا» در اين دو آيه نزديكترين آسمانهاى هفت گانه زمين است. خداوند فضاى منظومه شمسى را با سيارات و آسمان پائين زمين با با چراغها و رجوم زينت بخشيده و همان سنگهااند كه وارد طبقات جوّ زمين شده آتش مىگيرند و آن را زيبائى مىبخشند. در اين صورت مصابيح هم چراغاند و هم تيرها و رجوم اند كه شياطين را مىرانند ولى كواكب فقط زينت اند نه رجوم ئ آنجا كه سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ» اين حفظ بوسيله كواكب نيست بلكه بوسيله ديگر است ما بعد آيه مىگويد «لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». اين آيات نشان مىدهد كه شيطانها هم با شهاب و هم با وسائل ديگر طرد مىشوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند ميليلردها سنگهاى سرگردان ريز و درشت به بزرگى دانههاى شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مىشوند و در اثر حرارت ريادى كه دارند با تماس به گازهاى جوّ آتش مىگيرند و نور مسطتيلى كه در هوا مشاهده مىشود سوختن آنهاست و گاهى اين سنگها بزرگ اند كه باقى مانده آنها به زمين مىافتد در سال 1348 شمسى سنگى بوزن شش كيلو به آمريكا افتاد و هم چنين سنگى به وزن چهل هزار تن در سيبرى افتاد و عدّهاى از اين سنگها در موزه ممالك نگاهدارى مىشوند و شهابها بيشتر در ماه مرداد و آبان نزديك صبح ديده مىشوند. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۲۱
تعبیر به «رُجُوم» (تیرها) اشاره به شهاب ها است، که همچون تیرى از یک سوى آسمان، به سوى دیگر پرتاب مى شود، مى دانیم «شهب» باقى مانده ستارگانى است که طىّ حوادثى از هم متلاشى شده، بنابراین، اگر مى گوید: ما کواکب را تیرهایى براى شیاطین قرار دادیم، اشاره به همین سنگریزه هاى مخصوص است.
ریشه کلمه
- رجم (۱۴ بار)
قاموس قرآن
- [ملك:5]. در قاموس گويد: رجم اسم چيزى است كه با آن مىزنند جمع آن رجوم است. بنابر اين رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از اين مصابيح كه هم زينت آسمان پائين و هم تيراند بر شياطين چيست؟ در آيه ديگر [صافات:6]. بايد مراد از مصابيح در آيه اوّل همان كواكب باشند پس اين كواكب هم چاغهاى آسمان اند و هم تبرهائىاند كه شياطين با آنها زده مىشوند. در اين صورت آنها ثابت نيستند و گرنه رجوم نمىشدند. در آيهديگر آمده [فصّلت:12]. در هر سه آيه زينت و آسمان پائين و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومى كواكب و در اوّلى و سوّمى مصابيح گفته شده و در ذيل آيه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ. لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» على هذا مراد از مصابيح و كواكب در اين آيات همان شهابها و سنگهاى سرگردان در فضا هستند كه با ورود به طبقات جوّ زمين آتش گرفته آسمان پائين را زينت مىبخشند و شيطانها را مىرانند. ولى قرآن راجع به كواكب در قيامت فرموده [انفطار:2]. به حكم اين آيه كواكب در قيامت پراكنده خواهند شد لذا نمىتوان آنها را همان رجوم و مصابيح كه سنگها سرگردان باشند هم اكنون پراكندهاند و از طرف ديگر بعيد است بگوئيم در آيه 6 صافات كواكب به معنى رجوم ؤ در آيه انفطار مراد از آنها غير رجوت است. بنابر تحقيق كتاب آغاز و انجام جهان كواكب عبارت اند از سيارات منظومه شمسى و مراد از «السماء الدنيا» در آيه 6 صافات نزديكترين آسمان جهان است نه نزديكترين آسمانهاى هفتگانه زمين و نزديكترين آسمان جهان فضاى منظومه شمسى است و مراد از مصابيح و رجوم در آيه 5 ملك و 12 فصّلت تيرهاى شهاب و سنگهاى سرگرداناند و منظور از «السماء الدنيا» در اين دو آيه نزديكترين آسمانهاى هفت گانه زمين است. خداوند فضاى منظومه شمسى را با سيارات و آسمان پائين زمين با با چراغها و رجوم زينت بخشيده و همان سنگهااند كه وارد طبقات جوّ زمين شده آتش مىگيرند و آن را زيبائى مىبخشند. در اين صورت مصابيح هم چراغاند و هم تيرها و رجوم اند كه شياطين را مىرانند ولى كواكب فقط زينت اند نه رجوم ئ آنجا كه سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ» اين حفظ بوسيله كواكب نيست بلكه بوسيله ديگر است ما بعد آيه مىگويد «لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». اين آيات نشان مىدهد كه شيطانها هم با شهاب و هم با وسائل ديگر طرد مىشوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند ميليلردها سنگهاى سرگردان ريز و درشت به بزرگى دانههاى شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مىشوند و در اثر حرارت ريادى كه دارند با تماس به گازهاى جوّ آتش مىگيرند و نور مسطتيلى كه در هوا مشاهده مىشود سوختن آنهاست و گاهى اين سنگها بزرگ اند كه باقى مانده آنها به زمين مىافتد در سال 1348 شمسى سنگى بوزن شش كيلو به آمريكا افتاد و هم چنين سنگى به وزن چهل هزار تن در سيبرى افتاد و عدّهاى از اين سنگها در موزه ممالك نگاهدارى مىشوند و شهابها بيشتر در ماه مرداد و آبان نزديك صبح ديده مىشوند.