تَذُودَان: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه ذود | ذود]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: ذود| ]] | *[[ریشه ذود | ذود]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: ذود| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
طرد و دفع [قصص:23]. يعنى نزديك آنها دو زن را ديد كه گوسفندان خود را از مخلوط شدن با گوسفندان ديگر كنار و دفع مىكردند در نهج البلاغه حكمت 368 آمده است «اِنَّ اللَّهَ سبحانَهُ لِعِبادِهِ عَن نِقمَتِهِ» خداى سبحان عقاب را برگناه گذاشته تا بندگان را از نعمت خويش كنار و دور كند. در صحيفه سجاديه دعاى 42 درباره قرآن آمده «حَتَّى يَكُونَ لَنا... عَنْ سُخَطِكَ وَ تَعَدّى حُدُودِكَ ذابِداً» تا ما را از غضب تو و تجاوز به حدود تو كنار كننده باشد. اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۵ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۵۹
«تَذُودان» از مادّه «ذود» (بر وزن قول) به معناى منع کردن و جلوگیرى نمودن است، دختران شعیب مراقب بودند گوسفندانشان متفرق یا آمیخته با گوسفندان دیگر نشود.
ریشه کلمه
- ذود (۱ بار)
قاموس قرآن
طرد و دفع [قصص:23]. يعنى نزديك آنها دو زن را ديد كه گوسفندان خود را از مخلوط شدن با گوسفندان ديگر كنار و دفع مىكردند در نهج البلاغه حكمت 368 آمده است «اِنَّ اللَّهَ سبحانَهُ لِعِبادِهِ عَن نِقمَتِهِ» خداى سبحان عقاب را برگناه گذاشته تا بندگان را از نعمت خويش كنار و دور كند. در صحيفه سجاديه دعاى 42 درباره قرآن آمده «حَتَّى يَكُونَ لَنا... عَنْ سُخَطِكَ وَ تَعَدّى حُدُودِكَ ذابِداً» تا ما را از غضب تو و تجاوز به حدود تو كنار كننده باشد. اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.
