أُجَاج: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
«أُجاج» به معناى تلخ و گرم است و به آب تلخى مى گویند که گویى گلو را مى سوزاند و راه حلق را مى بندد! و در اصل از «اجیج» آتش; یعنى برافروختگى و سوزندگى آن گرفته شده است. و به آبهایى که به خاطر شورى یا تلخى و حرارت، دهان را مى سوزاند «اجاج» مى گویند. | «أُجاج» به معناى تلخ و گرم است و به آب تلخى مى گویند که گویى گلو را مى سوزاند و راه حلق را مى بندد! و در اصل از «اجیج» آتش; یعنى برافروختگى و سوزندگى آن گرفته شده است. و به آبهایى که به خاطر شورى یا تلخى و حرارت، دهان را مى سوزاند «اجاج» مى گویند. | ||
آب شور كه به تلخى زند [فاطر:12]ثعالبى در سرّالادب گويد: اجاج آب شورى است كه به تلخى زند و در قاموس گويد: مآء اجاج آبى است كه شور و تلخ باشد [واقعة:70] اگر مىخواستيم آنرا (آب باران) تلخ و شور قرار مىداديم و وقت تبخير، املاح دريا با آن تبخير مىشد چرا شكر نمىكنيد؟! اين كلمه در كلام اللّه مجيد سه بار آمده است :فرقان:53، فاطر:12،واقعه:70 . | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
نسخهٔ ۱۹ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۰۲
«أُجاج» به معناى تلخ و گرم است و به آب تلخى مى گویند که گویى گلو را مى سوزاند و راه حلق را مى بندد! و در اصل از «اجیج» آتش; یعنى برافروختگى و سوزندگى آن گرفته شده است. و به آبهایى که به خاطر شورى یا تلخى و حرارت، دهان را مى سوزاند «اجاج» مى گویند.
آب شور كه به تلخى زند [فاطر:12]ثعالبى در سرّالادب گويد: اجاج آب شورى است كه به تلخى زند و در قاموس گويد: مآء اجاج آبى است كه شور و تلخ باشد [واقعة:70] اگر مىخواستيم آنرا (آب باران) تلخ و شور قرار مىداديم و وقت تبخير، املاح دريا با آن تبخير مىشد چرا شكر نمىكنيد؟! اين كلمه در كلام اللّه مجيد سه بار آمده است :فرقان:53، فاطر:12،واقعه:70 .
ریشه کلمه
- اجج (۳ بار)
