ریشه اهل

تکرار در قرآن: ۱۵۳(بار)

لیست کلمات مشتق شده

«اهل» به معناى نزدیکان و خاصان انسان است; اعم از این که بستگان نزدیک او باشند و یا همفکران و همگامان و اطرافیان.

خانواده. خاندان. در مفردات گويد: اهل الرجل در اصل كسانى‏اند كه با او در يك خانه زندگى مى‏كنند بعد به طور مجاز به كسانى كه او و آنها را يك نسب جمع مى‏كند اهل بيت آن مرد گفته‏اند. در قاموس گويد: اهل مرد، عشيره و اقرباى اوست و اهل الامر. اليان امراند، اهل خانه، ساكنان آنست و اهل مذهب، عقيده مندان آن مى‏باشد و... در قرآن مجيد آمده: «اَهْلُ الْكِتابِ، اَهْلُ الاِنْجيلِ، اَهْلُ الْقُرى‏، اَهْلُ الْمَدينَةِ، اَهْلُ الْبَيْتِ، اَهْلُ الذِّكْرِ، اَهْلُ هذِهِ الْقَرِيَةِ، اَهْلُ النّار، اَهْلُ الْتَقْوى‏، و اَهْلُ الْمَغْفِرَة». نا گفته نماند بنا بر استعمال قرآن مجيد، و گفته اهل لغت اهل در صورتى استعمال مى‏شود كه ميان يك عده افراد، پيوند جامعى بوده باشد مثل پدر، شهر، كتاب، علم و غيره و ميان جامع و آن افراد انسى و الفتى لازم است و كلمه اهل به آن جامع اضافه مى‏شود مثل اهل الكتاب. اهلى: در مقابل وحشى است كه به معنى كنار و نا آشناست. قرآن كريم آنرا كه با پيامبرى هم عقيده باشند و به او ايمان آورند اهل او و ذريّه او مى‏داند و كسانى را كه فرزند نسبى وى باشند در صورت ايمان نياوردن از اهل او بيرون مى‏داند درباره حضرت نوح آمده كه: نوح بعد از طوفان و غرق شدن پسرش گفت: [هود:45] يعنى خدايا پسرم از اهل من است و وعده تو حق است وعده دادى بودى كه اهل مرا از غرق نجات دهى پس چرا پسرم غرق شد؟ خدا در جواب فرمود [هود:46] يعنى او حتماً از اهل تو نيست او عمل غير صالح است. در اينجا ملاحظه مى‏كنيم كه فرزند نوح در اثر كفر از اهل او خارج مى‏شود و در جاى ديگر چنين آمده [شعراء:119-120] اين دو آيه صريح‏اند در اينكه نوح و آنان كه با او بودند همه نجات يافتند و ديگران همه هلاك شدند [صافات:76-77-82] در اينجاست كه پيروان نوح، اولاد او و اهل او شمرده شده‏اند، مى‏گويد: فقط فرزندان او را باقى گذاريم حال آنكه در دو آيه قبل خوانديم تمام آنان كه با او بودند نجات يافتند، مى‏گويد او و اهل او را از غصه بزرگ نجات داديم حال آنكه تمام پيروان او را نجات داد، در جاى ديگر او را نجات داد، در جاى ديگر آمده [انبیاء:76-77]، در اينجا نيز فقط از نجات اهلش صحبت شده مى‏دانيم كه پيروان داخل در اهل‏اند، بقيه مطلب در «آل» ديده شود.

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
آلِ‌	۹
آلَ‌	۱۳
أَهْلِ‌	۲۳
أَهْلَهُ‌	۱۲
أَهْلُهُ‌	۱
أَهْلِهِ‌	۹
آلُ‌	۳
أَهْلَ‌	۲۱
أَهْلُ‌	۹
أَهْلِکَ‌	۲
أَهْلِهِنَ‌	۱
أَهْلِهَا	۸
أَهْلُهَا	۵
أَهْلِيکُمْ‌	۲
أَهْلَهَا	۷
لِأَهْلِ‌	۱
أَهْلَکَ‌	۶
أَهْلِي‌	۳
بِأَهْلِکَ‌	۳
أَهْلِهِمْ‌	۲
أَهْلَنَا	۲
بِأَهْلِکُمْ‌	۱
لِأَهْلِهِ‌	۳
بِأَهْلِهِ‌	۲
أَهْلِيهِمْ‌	۳
بِآلِ‌	۱
أَهْلُونَا	۱
أَهْلِنَا	۱
أَهْلِهِمُ‌	۱