وَارِدُهَا: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَارِدُهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَارِدُهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
بعضى از مفسران معتقدند: «ورود» در اینجا به معناى نزدیک شدن و اشراف پیدا کردن است، یعنى همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثنا براى حسابرسى یا براى مشاهده سرنوشت نهایى بدکاران، به کنار جهنم مى آیند، سپس خداوند پرهیزگاران را رهایى مى بخشد و ستمگران را در آن رها مى کند. آنها براى این تفسیر به آیه 23 سوره «قصص» استدلال مى کنند: وَ لَمّا وَرَدَ مَاءَ مَدْیَنَ...: | |||
«هنگامى که موسى(علیه السلام) کنار آب مدین رسید...» که در اینجا نیز «ورود» به همان معناست. | |||
تفسیر دومى که اکثر مفسران آن را انتخاب کرده اند این است که: «ورود» در اینجا به معناى دخول است و به این ترتیب، همه انسان ها بدون استثناء، نیک و بد، وارد جهنم مى شوند، منتها دوزخ بر نیکان سرد و سالم خواهد بود همان گونه که آتش نمرود بر ابراهیم(علیه السلام) (یا نَارُ کُونِى بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیْمَ); چرا که آتش با آنها سنخیت ندارد، گویى از آنان دور مى شود و فرار مى کند، و هر جا آنها قرار مى گیرند خاموش مى گردد، ولى دوزخیان که تناسب با آتش دوزخ دارند همچون مادّه قابل اشتعالى که به آتش برسد، فوراً شعلهور مى شوند. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === |
نسخهٔ ۱۴ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۵۴
بعضى از مفسران معتقدند: «ورود» در اینجا به معناى نزدیک شدن و اشراف پیدا کردن است، یعنى همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثنا براى حسابرسى یا براى مشاهده سرنوشت نهایى بدکاران، به کنار جهنم مى آیند، سپس خداوند پرهیزگاران را رهایى مى بخشد و ستمگران را در آن رها مى کند. آنها براى این تفسیر به آیه 23 سوره «قصص» استدلال مى کنند: وَ لَمّا وَرَدَ مَاءَ مَدْیَنَ...:
«هنگامى که موسى(علیه السلام) کنار آب مدین رسید...» که در اینجا نیز «ورود» به همان معناست.
تفسیر دومى که اکثر مفسران آن را انتخاب کرده اند این است که: «ورود» در اینجا به معناى دخول است و به این ترتیب، همه انسان ها بدون استثناء، نیک و بد، وارد جهنم مى شوند، منتها دوزخ بر نیکان سرد و سالم خواهد بود همان گونه که آتش نمرود بر ابراهیم(علیه السلام) (یا نَارُ کُونِى بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیْمَ); چرا که آتش با آنها سنخیت ندارد، گویى از آنان دور مى شود و فرار مى کند، و هر جا آنها قرار مى گیرند خاموش مى گردد، ولى دوزخیان که تناسب با آتش دوزخ دارند همچون مادّه قابل اشتعالى که به آتش برسد، فوراً شعلهور مى شوند.