مُبْلِسُون: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


«مُبْلس» از مادّه «ابلاس»، در اصل به معناى اندوهى است که از شدت ناراحتى به انسان دست مى دهد، و از آنجا که چنین اندوهى انسان را به سکوت دعوت مى کند، مادّه «ابلاس» به معناى سکوت و بازماندن از جواب نیز به کار رفته، و از آنجا که در شدائد، انسان از نجات خود مأیوس مى شود، این ماده، در مورد یأس، نیز به کار رفته است، و نامگذارى «ابلیس» به این نام به خاطر همین معناست که مأیوس از رحمت خدا است.
«مُبْلس» از مادّه «ابلاس»، در اصل به معناى اندوهى است که از شدت ناراحتى به انسان دست مى دهد، و از آنجا که چنین اندوهى انسان را به سکوت دعوت مى کند، مادّه «ابلاس» به معناى سکوت و بازماندن از جواب نیز به کار رفته، و از آنجا که در شدائد، انسان از نجات خود مأیوس مى شود، این ماده، در مورد یأس، نیز به کار رفته است، و نامگذارى «ابلیس» به این نام به خاطر همین معناست که مأیوس از رحمت خدا است.
«مُبْلِسُونَ» در اصل، از مادّه «ابلاس» به معناى غم و اندوهى است که به خاطر شدت حوادث ناگوار به انسان دست مى دهد و نام «ابلیس» نیز از همین جا گرفته شده است، و تعبیر فوق نشان دهنده شدت غم و اندوهى است که گناهکاران را فرا مى گیرد.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===

نسخهٔ ‏۱۲ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۴۰

آیات شامل این کلمه

«مُبْلس» از مادّه «ابلاس»، در اصل به معناى اندوهى است که از شدت ناراحتى به انسان دست مى دهد، و از آنجا که چنین اندوهى انسان را به سکوت دعوت مى کند، مادّه «ابلاس» به معناى سکوت و بازماندن از جواب نیز به کار رفته، و از آنجا که در شدائد، انسان از نجات خود مأیوس مى شود، این ماده، در مورد یأس، نیز به کار رفته است، و نامگذارى «ابلیس» به این نام به خاطر همین معناست که مأیوس از رحمت خدا است.

«مُبْلِسُونَ» در اصل، از مادّه «ابلاس» به معناى غم و اندوهى است که به خاطر شدت حوادث ناگوار به انسان دست مى دهد و نام «ابلیس» نیز از همین جا گرفته شده است، و تعبیر فوق نشان دهنده شدت غم و اندوهى است که گناهکاران را فرا مى گیرد.

ریشه کلمه