قَصْد: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
«قَصْد» به معناى صاف بودن راه است، و بنابراین، «قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. بعضى از مفسران بزرگ، مانند: «علامه طباطبایى» در «المیزان»، «قَصْد» را به معناى «قاصد» گرفته اند که نقطه مقابل «جائر» یعنى منحرف از حق است. | «قَصْد» به معناى صاف بودن راه است، و بنابراین، «قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. بعضى از مفسران بزرگ، مانند: «علامه طباطبایى» در «المیزان»، «قَصْد» را به معناى «قاصد» گرفته اند که نقطه مقابل «جائر» یعنى منحرف از حق است. | ||
'''«قَصْدُ السَّبِیْلِ»''' به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
نسخهٔ ۱۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۲۱:۵۲
«قَصْد» به معناى صاف بودن راه است، و بنابراین، «قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. بعضى از مفسران بزرگ، مانند: «علامه طباطبایى» در «المیزان»، «قَصْد» را به معناى «قاصد» گرفته اند که نقطه مقابل «جائر» یعنى منحرف از حق است.
«قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد.
ریشه کلمه
- قصد (۶ بار)
