الشعراء ١٣٣

أَمَدَّکُمْ‌ بِأَنْعَامٍ‌ وَ بَنِينَ‌

کپی متن آیه
أَمَدَّکُمْ‌ بِأَنْعَامٍ‌ وَ بَنِينَ‌

ترجمه

شما را به چهارپایان و نیز پسران (لایق و برومند) امداد فرموده؛

شما را به دادن چهارپايان و پسران مدد كرد

شما را به [دادن‌] دامها و پسران مدد كرد،

مدد بخشید شما را به خلق چهار پایان و فرزندان.

به وسیله چهارپایان و فرزندانی، به شما یاری داده است.

و به شما چارپايان و فرزندان ارزانى داشته است،

شما را با [بخشیدن‌] چارپایان و پسران یاری داد

شما را به چهارپايان و پسران مدد كرد

شما را یاری داده است با (اعطاء) چهارپایان و پسران.

«(کسی را که) با دام‌ها و پسران، شما را مدد و گشایش داد،»

کمک کرده است شما را به دامها و فرزندان‌

He supplied you with livestock and children.

ترتیل:

ترجمه:

الشعراء ١٣٢	آیه ١٣٣	الشعراء ١٣٤
سوره : سوره الشعراء نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَمَدَّکُمْ»: این آیه، سرآغاز برشمردن امداد خداوندی است.

تفسیر

---

• آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا
• توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب
• انكار و تكذيب قوم هود عليه السّلام و هلاك گرديدنشان
• روايتى درباره دعوت هود عليه السّلام و روايتى درذيل جمله : ((اتبنون بكل ريع آية تعبثون ))

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ «132» أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ «133» وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «134» إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «135» و از خداوندى كه مى‌دانيد چقدر كمكتان كرده پروا كنيد. او شما را با (بخشيدن) چهار پايان و فرزندان مدد كرده است. و باغ‌ها و چشمه سارها (به شما داده است.

اگر كفران كنيد) من بر شما از عذاب روز بزرگ مى‌ترسم.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ (133)

أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ‌: امداد فرمود شما را به چهار پايان تا از آنها فوائد بريد و پسران تا حافظ گوسفندان و ياور شما باشند.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ (124) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (126) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ (127)

أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) وَ تَتَّخِذُونَ مَصانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) وَ إِذا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (131) وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ (132)

أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ (133) وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (134) إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِينَ (136) إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)

وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)

ترجمه‌

تكذيب كردند عاد فرستادگان را

هنگاميكه گفت بآنها برادرشان هود آيا نمى‌پرهيزيد

همانا من براى شما پيمبرى امينم‌

پس بترسيد از خدا و فرمان بريد مرا

و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزد من مگر بر پروردگار جهانيان‌

آيا بنا ميكنيد بهر جاى بلند علامتى كه بازى كنيد

و فرا ميگيريد قصرهاى محكم را شايد كه جاويد بمانيد

و چون حمله ميكنيد حمله ميكنيد ستمكاران‌

پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد از من‌

و بترسيد از آنكه مدد نمود شما را بآنچه ميدانيد

مدد نمود شما را بچهارپايان و پسران‌

و بوستانها و چشمه‌ها

همانا من ميترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‌

گفتند يكسان است بر ما پند دهى يا نباشى از پند دهندگان نيست‌

اين مگر عادت پيشينيان‌

و نباشيم ما عذاب كرده شدگان‌

پس تكذيب كردند او را پس هلاك كرديمشان همانا در اين هر آينه آيتى است و نباشند

---

جلد 4 صفحه 119

بيشترشان مؤمنان‌

و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.

تفسير

قبيله عاد كه بنام سر سلسله خودشان معروف شده بودند پيغمبران را تكذيب نمودند وقتى كه حضرت هود كه از همان قبيله بود و برادر خوانده شده بآنها گفت آيا از خدا نميترسيد بتقريبى كه در بدو قصّه حضرت نوح گذشت همانا من پيغمبر خدايم براى شما و مشهور بامانت و درستى نزد شما و خيانت در وحى الهى نمى‌كنم پس از خدا بترسيد و اطاعت كنيد مرا كه اطاعت من اطاعت خدا است و مزدى هم بر اداء رسالت از شما نمى‌خواهم دستمزد من با خدا است و او بنحو او فى و اكمل خواهد داد و از چند چيز آنها را نهى فرمود بطور سؤال كه آيا در هر مكان مرتفعى برجى بنا ميكنيد براى تماشا و لهو و لعب و استهزاء عابرين و اطلاع بر نواميس مردم و بعضى آيه را بمعناى علم و نشانه راه گرفته‌اند و عبث بودن آنرا باستغناء از آن و اهتداء بنجوم و ستاره‌ها دانسته‌اند و ظاهرا عبث نباشد چون اهتداء بآن اسهل است و اختيار ميكنيد براى خودتان قصور و ساختمانهاى محكم را باميد آنكه در دنيا مخلّد و جاويد خواهيد بود و چون دست بشمشير و تازيانه ميكنيد براى حمله بكسى اين كار را بدون ملاحظه و فكر در عاقبت آن و بدون قصد تأديب و تربيت و مجوّز شرعى و عرفى جابرانه انجام ميدهيد و اين اعمال و اين ابنيه باين اغراض و آمال مرضى خدا نيست پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا در ترك اين امور از پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و سلّم روايت شده كه هر بنائيكه بنا شود وبال است براى صاحبش روز قيامت مگر بمقدار ضرورت و احتياج مبرم و فرمود منكه ميگويم از خدا بترسيد براى آنستكه خداوند ولىّ نعمت شما است و شكر نعمت بطاعت است كه موجب مزيد نعمت ميگردد و كفرانش بمعصيت است كه موجب قطع آن خواهد بود و شما ميدانيد نعمتهائى را كه خداوند براى كمك شما در زندگى مرتّبا انعام و امداد بشما فرموده از قبيل شتر و گاو و گوسفند و پسران كار آمد و باغها و چشمه‌ها كه امور شما بوسيله آنها اداره ميشود و باز اگر شما بعقايد و اعمال سابقه خودتان ادامه دهيد من ميترسم بر شما از عذاب خدا در روزى كه بزرگ است گرفتارى آنروز در دنيا يا آخرت‌

---

جلد 4 صفحه 120

و آنها با كمال بى‌شر مى‌گفتند ما از اعمال خودمان دست برنميداريم بحال ما تفاوتى ندارد وعظ كنى براى ما يا نكنى اين خلق و دأب و عادت كه ما داريم همان رويّه و عادت و خلق پيشينيان ما است و ما دست از مسلك آباء و اجدادمان برنمى‌داريم و هيچوقت بر ما عذاب نازل نشده و نخواهد شد و بعضى خلق بفتح خاء قرائت نموده‌اند يعنى اين سخنان تو نيست مگر دروغ مدّعيان نبوّت كه پيش از اينها آمدند و گفتند و در هر حال آنها تكذيب كردند پيغمبر خدا را و مستحق عذاب شدند و خداوند آنها را بباد تند سختى هلاك فرمود كه شرح آن در سور سابقه گذشت و در لاحقه بيايد انشاء اللّه تعالى و اخيرا خداوند چند جمله را كه در ذيل احوال انبياء سابق الذّكر براى تسليت خاطر پيغمبر خاتم و تذكّر و تنبّه خلق ذكر فرموده بود و بيان شد براى تأكيد و تقرير و تعقّب هر قصّه‌ئى بغرض مطلوب و توسّل بهر وسيله‌ئى براى هدف منظور تكرار فرموده است و مفاد آن تفاوتى ندارد.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

وَ اتَّقُوا الَّذِي‌ أَمَدَّكُم‌ بِما تَعلَمُون‌َ (132) أَمَدَّكُم‌ بِأَنعام‌ٍ وَ بَنِين‌َ (133) وَ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ (134) إِنِّي‌ أَخاف‌ُ عَلَيكُم‌ عَذاب‌َ يَوم‌ٍ عَظِيم‌ٍ (135)

و بپرهيزيد ‌از‌ مخالفت‌ خداوندي‌ ‌که‌ ‌علي‌ الدوام‌، نعمت‌ افاضه‌ فرموده‌ ‌به‌ آنچه‌ ‌که‌ ميدانيد ‌از‌ طول‌ عمر و قوت‌ و قدرت‌ و توانايي‌ و صحت‌ و سلامت‌ و طول‌ قامت‌ و دولت‌ و مكنت‌.

‌که‌ مفاد (وَ اتَّقُوا الَّذِي‌ أَمَدَّكُم‌ بِما تَعلَمُون‌َ) ‌است‌ و معناي‌ امد ‌يعني‌ يكي‌ ‌بعد‌ ‌از‌ ديگري‌ بزبان‌ ‌ما ‌يعني‌ نعمتهاي‌ ‌شما‌ ‌را‌ كش‌ داده‌ و بنحو اتصال‌ دنباله‌ ‌هم‌ نعمت‌ بشما افاضه‌ فرموده‌:

(أَمَدَّكُم‌ بِأَنعام‌ٍ وَ بَنِين‌َ) نظر ‌به‌ اينكه‌ عمر ‌آنها‌ طولاني‌ ‌بود‌ بسا بسيصد سال‌ و بالا طول‌ ميكشيد و البته‌ ‌در‌ خلال‌ ‌اينکه‌ مدت‌ اولادهاي‌ زياد پيدا مي‌كردند و اولادهاي‌ ‌آنها‌ اولاد زيادي‌ بسا متجاوز ‌از‌ صد و بالا اولاد داشتند و همچنين‌ انعام‌ زيادي‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ مدت‌ بدست‌ ميآوردند لذا ميفرمايد: (أَمَدَّكُم‌ بِأَنعام‌ٍ وَ بَنِين‌َ).

(وَ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ) باغستانها و نخلستانها و چشمه‌هاي‌ آب‌ ‌براي‌ آب‌ ‌آنها‌ احداث‌ ميكردند لكن‌ مغرور باينها نشويد و دست‌ ‌از‌ شرك‌ و اعمال‌ زشت‌ ‌خود‌ برداريد ‌که‌ بسا موجب‌ غضب‌ الهي‌ شويد و ‌من‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ميترسم‌.

(إِنِّي‌ أَخاف‌ُ عَلَيكُم‌ عَذاب‌َ يَوم‌ٍ عَظِيم‌ٍ) بعضي‌ گفتند مراد عذاب‌ يوم القيمة ‌است‌ ‌که‌ بسيار عظيم‌ ‌است‌ لكن‌ عذاب‌ قيامت‌ ‌براي‌ مشركين‌ و كفار قطعي‌ يقينيست‌ تعبير ‌به‌ اخاف‌ مناسبت‌ ندارد و بعيد نيست‌ ‌که‌ مراد عذاب‌ مهلك‌ دنيا ‌باشد‌ ‌که‌ مورد خوف‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ دست‌ برنداريد

جلد 14 - صفحه 70

عذاب‌ نازل‌ ميشود و تمام‌ هلاك‌ ميشويد.

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 133)- سپس بعد از این بیان کوتاه به شرح و تفصیل آن پرداخته، می‌گوید:

«شما را به چهار پایان و پسران (لایق و برومند) امداد کرد» (أَمَدَّکُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِینَ).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - قوم عاد، برخوردار از امکانات دامى (شتر، گاو و گوسفند) و نیروى انسانى (أمدّکم بأنعم و بنین) «أنعام» (جمع «نعم») در اصل بر شتران اطلاق مى شود و گاهى براى مجموع شتر، گاو و گوسفند نیز به کار مى رود. برداشت یاد شده بر پایه اطلاق دوم است.

۲ - رشد قابل توجه دامدارى در قوم عاد (أمدّکم بأنعم) نکره آمدن «أنعام» و نیز «بنین»، بیانگر فراوانى دام و کثرت توالد و تناسل در میان آن قوم است.

۳ - کثرت توالد و تناسل در میان قوم عاد (أمدّکم ... و بنین)

۴ - دام ها (شتر، گاو و گوسفند) و فرزندان، از نعمت ها و امدادهاى الهى به بشر (أمدّکم بأنعم و بنین)

۵ - لزوم توجه به خدایى بودن امکانات مادى و نعمت هاى طبیعى (و اتّقوا الذى أمدّکم ... أمدّکم بأنعم و بنین)

موضوعات مرتبط

• خدا: امدادهاى خدا ۴; نعمتهاى خدا ۴
• ذکر: ذکر منشأ امکانات مادى ۵; ذکر منشأ نعمت ۵
• قوم عاد: ازدیاد نسل قوم عاد ۳; تاریخ قوم عاد ۱، ۲، ۳; دامدارى قوم عاد ۱، ۲; نیروى انسانى قوم عاد ۱
• نعمت: نعمت شتر ۴; نعمت فرزند ۴; نعمت گاو ۴; نعمت گوسفند ۴