الشعراء ١٢٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(QRobot edit) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّي|إِنِّي]] [[کلمه غیر ربط::إِنّي| ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[ریشه غیر ربط::انن| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::رَسُول|رَسُولٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَسُول| ]] [[شامل این ریشه::رسل| ]][[ریشه غیر ربط::رسل| ]][[شامل این کلمه::أَمِين|أَمِينٌ]] [[کلمه غیر ربط::أَمِين| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّي|إِنِّي]] [[کلمه غیر ربط::إِنّي| ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[ریشه غیر ربط::انن| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ]] [[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::رَسُول|رَسُولٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَسُول| ]] [[شامل این ریشه::رسل| ]][[ریشه غیر ربط::رسل| ]][[شامل این کلمه::أَمِين|أَمِينٌ]] [[کلمه غیر ربط::أَمِين| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|إِنِّي لَکُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=«من به‌راستی برایتان فرستاده‌ای در خور اعتمادم.» | |-|صادقی تهرانی=«من به‌راستی برایتان فرستاده‌ای در خور اعتمادم.» | ||
|-|معزی=همانا منم برای شما فرستاده امین | |-|معزی=همانا منم برای شما فرستاده امین | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">I am to you a faithful messenger.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/026125.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/026125.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::125|١٢٥]] | قبلی = الشعراء ١٢٤ | بعدی = الشعراء ١٢٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::125|١٢٥]] | قبلی = الشعراء ١٢٤ | بعدی = الشعراء ١٢٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
| خط ۱۸۵: | خط ۱۹۳: | ||
[[رده:امانتدارى انبیا]][[رده:تبلیغ انبیا]][[رده:ویژگیهاى انبیا]][[رده:امانتدارى در تبلیغ]][[رده:حفظ منافع قوم عاد]][[رده:دعوت از قوم عاد]][[رده:آثار نبوت هود]][[رده:اظهار خیرخواهى هود]][[رده:اعتماد به هود]][[رده:امانتدارى هود]][[رده:تبلیغ هود]][[رده:خوشنامى هود]][[رده:دعوتهاى هود]][[رده:رسالت هود]][[رده:فضایل هود]][[رده:قبول هشدارهاى هود]][[رده:قصه هود]] | [[رده:امانتدارى انبیا]][[رده:تبلیغ انبیا]][[رده:ویژگیهاى انبیا]][[رده:امانتدارى در تبلیغ]][[رده:حفظ منافع قوم عاد]][[رده:دعوت از قوم عاد]][[رده:آثار نبوت هود]][[رده:اظهار خیرخواهى هود]][[رده:اعتماد به هود]][[رده:امانتدارى هود]][[رده:تبلیغ هود]][[رده:خوشنامى هود]][[رده:دعوتهاى هود]][[رده:رسالت هود]][[رده:فضایل هود]][[رده:قبول هشدارهاى هود]][[رده:قصه هود]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الشعراء ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الشعراء ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 125 سوره شعراء | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 125 سوره شعراء,شعراء 125,إِنِّي لَکُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ,امانتدارى انبیا,تبلیغ انبیا,ویژگیهاى انبیا,امانتدارى در تبلیغ,حفظ منافع قوم عاد,دعوت از قوم عاد,آثار نبوت هود,اظهار خیرخواهى هود,اعتماد به هود,امانتدارى هود,تبلیغ هود,خوشنامى هود,دعوتهاى هود,رسالت هود,فضایل هود,قبول هشدارهاى هود,قصه هود,آیات قرآن سوره الشعراء | |||
|description=إِنِّي لَکُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
نسخهٔ ۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۲۳
| کپی متن آیه |
|---|
| إِنِّي لَکُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ |
ترجمه
| الشعراء ١٢٤ | آیه ١٢٥ | الشعراء ١٢٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«رَسُولٌ أَمِینٌ»: (نگا: شعراء / .
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ «123» إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ «124» إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ «125» فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ «126» قوم عاد (نيز همچون قوم نوح) انبيا را تكذيب كردند. آن گاه كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا (از شرك و انحراف) پروا نمى‌كنيد؟ همانا من براى شما پيامبرى امين هستم. پس از خدا پرواكنيد ومرا پيروى نماييد.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
إِنِّي لَكُمْ: بدرستى كه من مر شما را، رَسُولٌ أَمِينٌ: فرستاده اى هستم امين بر وحى و رسالت، يعنى آنچه بر من نازل شده از حق تعالى بهمان طريق به شما مى‌رسانم و به تغيير و تبديل در آن خيانت ننمايم. يا به صفت امانت مشهور و معروف هستم در ميان شما، پس هر آينه مى‌دانيد كه قول من حق و صدق و مبراست از شائبه كذب و تهمت.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ (124) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (126) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ (127)
أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) وَ تَتَّخِذُونَ مَصانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) وَ إِذا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (131) وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ (132)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ (133) وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (134) إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِينَ (136) إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
ترجمه
تكذيب كردند عاد فرستادگان را
هنگاميكه گفت بآنها برادرشان هود آيا نمى‌پرهيزيد
همانا من براى شما پيمبرى امينم
پس بترسيد از خدا و فرمان بريد مرا
و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزد من مگر بر پروردگار جهانيان
آيا بنا ميكنيد بهر جاى بلند علامتى كه بازى كنيد
و فرا ميگيريد قصرهاى محكم را شايد كه جاويد بمانيد
و چون حمله ميكنيد حمله ميكنيد ستمكاران
پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد از من
و بترسيد از آنكه مدد نمود شما را بآنچه ميدانيد
مدد نمود شما را بچهارپايان و پسران
و بوستانها و چشمه‌ها
همانا من ميترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ
گفتند يكسان است بر ما پند دهى يا نباشى از پند دهندگان نيست
اين مگر عادت پيشينيان
و نباشيم ما عذاب كرده شدگان
پس تكذيب كردند او را پس هلاك كرديمشان همانا در اين هر آينه آيتى است و نباشند
جلد 4 صفحه 119
بيشترشان مؤمنان
و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.
تفسير
قبيله عاد كه بنام سر سلسله خودشان معروف شده بودند پيغمبران را تكذيب نمودند وقتى كه حضرت هود كه از همان قبيله بود و برادر خوانده شده بآنها گفت آيا از خدا نميترسيد بتقريبى كه در بدو قصّه حضرت نوح گذشت همانا من پيغمبر خدايم براى شما و مشهور بامانت و درستى نزد شما و خيانت در وحى الهى نمى‌كنم پس از خدا بترسيد و اطاعت كنيد مرا كه اطاعت من اطاعت خدا است و مزدى هم بر اداء رسالت از شما نمى‌خواهم دستمزد من با خدا است و او بنحو او فى و اكمل خواهد داد و از چند چيز آنها را نهى فرمود بطور سؤال كه آيا در هر مكان مرتفعى برجى بنا ميكنيد براى تماشا و لهو و لعب و استهزاء عابرين و اطلاع بر نواميس مردم و بعضى آيه را بمعناى علم و نشانه راه گرفته‌اند و عبث بودن آنرا باستغناء از آن و اهتداء بنجوم و ستاره‌ها دانسته‌اند و ظاهرا عبث نباشد چون اهتداء بآن اسهل است و اختيار ميكنيد براى خودتان قصور و ساختمانهاى محكم را باميد آنكه در دنيا مخلّد و جاويد خواهيد بود و چون دست بشمشير و تازيانه ميكنيد براى حمله بكسى اين كار را بدون ملاحظه و فكر در عاقبت آن و بدون قصد تأديب و تربيت و مجوّز شرعى و عرفى جابرانه انجام ميدهيد و اين اعمال و اين ابنيه باين اغراض و آمال مرضى خدا نيست پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا در ترك اين امور از پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و سلّم روايت شده كه هر بنائيكه بنا شود وبال است براى صاحبش روز قيامت مگر بمقدار ضرورت و احتياج مبرم و فرمود منكه ميگويم از خدا بترسيد براى آنستكه خداوند ولىّ نعمت شما است و شكر نعمت بطاعت است كه موجب مزيد نعمت ميگردد و كفرانش بمعصيت است كه موجب قطع آن خواهد بود و شما ميدانيد نعمتهائى را كه خداوند براى كمك شما در زندگى مرتّبا انعام و امداد بشما فرموده از قبيل شتر و گاو و گوسفند و پسران كار آمد و باغها و چشمه‌ها كه امور شما بوسيله آنها اداره ميشود و باز اگر شما بعقايد و اعمال سابقه خودتان ادامه دهيد من ميترسم بر شما از عذاب خدا در روزى كه بزرگ است گرفتارى آنروز در دنيا يا آخرت
جلد 4 صفحه 120
و آنها با كمال بى‌شر مى‌گفتند ما از اعمال خودمان دست برنميداريم بحال ما تفاوتى ندارد وعظ كنى براى ما يا نكنى اين خلق و دأب و عادت كه ما داريم همان رويّه و عادت و خلق پيشينيان ما است و ما دست از مسلك آباء و اجدادمان برنمى‌داريم و هيچوقت بر ما عذاب نازل نشده و نخواهد شد و بعضى خلق بفتح خاء قرائت نموده‌اند يعنى اين سخنان تو نيست مگر دروغ مدّعيان نبوّت كه پيش از اينها آمدند و گفتند و در هر حال آنها تكذيب كردند پيغمبر خدا را و مستحق عذاب شدند و خداوند آنها را بباد تند سختى هلاك فرمود كه شرح آن در سور سابقه گذشت و در لاحقه بيايد انشاء اللّه تعالى و اخيرا خداوند چند جمله را كه در ذيل احوال انبياء سابق الذّكر براى تسليت خاطر پيغمبر خاتم و تذكّر و تنبّه خلق ذكر فرموده بود و بيان شد براى تأكيد و تقرير و تعقّب هر قصّه‌ئى بغرض مطلوب و توسّل بهر وسيله‌ئى براى هدف منظور تكرار فرموده است و مفاد آن تفاوتى ندارد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنِّي لَكُم رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
محققا من فرستاده خداوند متعال هستم و امين و راستگو.
و از راه حقيقت و واقعيت شما را دعوت مي‌كنم و گفتند حضرت هود هشتصد و هفت سال عمر كرد و اينها را دعوت مي‌نمود.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 125)- سپس افزود: «من برای شما فرستاده امینی هستم» (إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ).
سابقه زندگی من در میان شما گواه این حقیقت است که هرگز راه خیانت نپوییدم و جز حق و صداقت در بساط نداشتم.
نکات آیه
۱ - تأکید هود(ع) بر رسالت الهى خویش براى قومش (إنّى لکم رسول)
۲ - دعوت هود(ع) از قومش مبنى بر پذیرفتن رسالت وى، اعتماد کردن به او و جدى گرفتن هشدارهایش (ألاتتّقون . إنّى لکم رسول أمین) واژه «أمین» مى تواند از ریشه «أمْن» و به معناى «مأمون»; (فرد مورد اعتماد) باشد. در این صورت آوردن قید «أمین» دعوتى است از جانب هود(ع) به قومش که به او اعتماد کنند (به سخنانش گوش فرا دهند و هشدارهایش را جدى بگیرند).
۳ - تأکید هود(ع) بر امانت دارى خویش در ابلاغ پیام الهى (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که «أمین» از ریشه «أمانة» - مقابل خیانت - مشتق شده باشد.
۴ - امانت در تبلیغ، مهم ترین ویژگى رسولان الهى (إنّى لکم رسول أمین) اختصاص به ذکر یافتن صفت امانت از میان دیگر اوصاف، بیانگر اهمیت والاى آن، در راستاى ابلاغ پیام وحى است.
۵ - تصریح هود(ع) بر خیرخواهى خود و تضمین منافع عادیان در پرتو رسالت خویش (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده با توجه به قید «لکم» - با لام انتقاع - استفاده مى شود.
۶ - هود(ع)، شخصیتى خوشنام و امانت دار در میان قوم خویش (إنّى لکم رسول أمین) تأکید هود(ع) بر «أمین» بودن خود، در صورتى ثمربخش است که وى از پیشینه امانت دارى و خوشنامى برخوردار باشد.
موضوعات مرتبط
- انبیا: امانتدارى انبیا ۴; تبلیغ انبیا ۴; ویژگیهاى انبیا ۴
- تبلیغ: امانتدارى در تبلیغ ۳، ۴
- قوم عاد: حفظ منافع قوم عاد ۵; دعوت از قوم عاد ۲
- هود(ع): آثار نبوت هود(ع) ۵; اظهار خیرخواهى هود(ع) ۵; اعتماد به هود(ع) ۲; امانتدارى هود(ع) ۳، ۶; تبلیغ هود(ع) ۳; خوشنامى هود(ع) ۶; دعوتهاى هود(ع) ۲; رسالت هود(ع) ۱; فضایل هود(ع) ۶; قبول هشدارهاى هود(ع) ۲; قصه هود(ع) ۲، ۵
منابع
