روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۹۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و قال الصادق ع :

إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِقَاعاً تُسَمَّى اَلْمُنْتَقِمَةَ فَإِذَا أَعْطَى اَللَّهُ عَبْداً مَالاً لَمْ يُخْرِجْ حَقَّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ بُقْعَةً مِنْ تِلْكَ اَلْبِقَاعِ فَأَتْلَفَ ذَلِكَ اَلْمَالَ فِيهَا ثُمَّ مَاتَ وَ تَرَكَهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۵

و امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند تبارك و تعالى قطعاتى از زمين دارد كه‏ «منتقمه» ناميده مى‏شود، پس چون خدا مالى به بنده‏اى عطا كند، كه حقّ خداوند عزّ و جلّ را از آن نپردازد، خداوند قطعه‏اى از آن قطعات را بر او مسلّط ميسازد، تا آن مال را در آنجا تلف كند، و آنگاه صاحب مال ميميرد و آن زمين را واميگذارد.