روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

روي الحسن بن محبوب عن اسحاق بن جرير عن سدير عن ابي جعفر ع :

فِي اَلرَّجُلِ يَأْتِي اَلْبَهِيمَةَ قَالَ يُجْلَدُ دُونَ اَلْحَدِّ وَ يُغْرَمُ قِيمَةَ اَلْبَهِيمَةِ لِصَاحِبِهَا لِأَنَّهُ أَفْسَدَهَا عَلَيْهِ وَ تُذْبَحُ وَ تُحْرَقُ وَ تُدْفَنُ إِنْ كَانَ مِمَّا يُؤْكَلُ لَحْمُهُ وَ إِنْ كَانَ مِمَّا يُرْكَبُ ظَهْرُهُ‏ أُغْرِمَ قِيمَتَهَا وَ جُلِدَ دُونَ اَلْحَدِّ وَ أَخْرَجَهَا مِنَ اَلْمَدِينَةِ اَلَّتِي فَعَلَ ذَلِكَ بِهَا إِلَى بِلاَدٍ أُخْرَى حَيْثُ لاَ تُعْرَفُ فَيَبِيعُهَا فِيهَا كَيْ لاَ يُعَيَّرَ بِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸۰

سدير صيرفى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده: در موضوع مرديكه با بهيمه‏اى جماع بكند فرمود: كمتر از يك حدّ او را تازيانه ميزنند، و قيمت آن بهيمه را از وى گرفته بصاحب آن ميدهند زيرا آن حيوان را فاسد كرده است، و آن حيوان را ذبح كرده مى‏سوزانند و استخوان باقيمانده را دفن مى‏كنند اين در صورتيست كه گوشت او خوراكى باشد، و اگر (از گوشت او استفاده نمى‏كنند) از پشت او براى سوارى و بار استفاده ميكنند، قيمت آن را از فاعل ميستانند و بصاحبش ميدهند و كمتر از يك حدّ تازيانه به فاعل ميزنند و حيوان را بشهر ديگر كه خبر از واقعه ندارند برده مى‏فروشند تا صاحبش را سرزنش نكنند.