روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

روي الحسين بن سعيد عن محمد بن الحسن بن ابي خالد الاشعري قال :

كَتَبَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ اَلثَّانِي ع‏ مَعِي يَسْأَلُهُ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَحَمَلَتْ ثُمَّ إِنَّهُ تَزَوَّجَهَا بَعْدَ اَلْحَمْلِ فَجَاءَتْ بِوَلَدٍ وَ اَلْوَلَدُ أَشْبَهُ خَلْقِ اَللَّهِ بِهِ فَكَتَبَ ع بِخَطِّهِ وَ خَاتَمِهِ اَلْوَلَدُ لِغَيَّةٍ لاَ يُورَثُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۲

حسين بن سعيد، از محمد بن حسن بن أبى خالد أشعرى روايت كرده است كه گفت: يكى از ياران ما با معيّت من طىّ نامه‏اى از امام أبو جعفر ثانى‏ محمّد بن علىّ عليهما السّلام در باره مردى سؤال كرد كه با زنى مرتكب فجور شد، و آن زن باردار گشت، و پس از باردارى آن زن، با او ازدواج كرد، پس آن زن پسرى آورد، و آن پسر شبيه‏ترين خلق خدا به آن مرد بود. و آن امام عليه السّلام با خطّ و مهر خود نوشت: زنازاده ارث نميبرد.