روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي عن ابي طالب عبد الله بن الصلت القمي انه قال :

كَتَبَ‏ اَلْخَلِيلُ بْنُ هَاشِمٍ‏ إِلَى‏ ذِي اَلرِّئَاسَتَيْنِ‏ وَ هُوَ وَالِي‏ نَيْسَابُورَ أَنَّ رَجُلاً مِنَ‏ اَلْمَجُوسِ‏ مَاتَ وَ أَوْصَى لِلْفُقَرَاءِ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ مَالِهِ فَأَخَذَهُ اَلْوَصِيُ‏ بِنَيْسَابُورَ فَجَعَلَهُ فِي فُقَرَاءِ اَلْمُسْلِمِينَ‏ فَكَتَبَ‏ اَلْخَلِيلُ‏ إِلَى‏ ذِي اَلرِّئَاسَتَيْنِ‏ بِذَلِكَ فَسَأَلَ‏ اَلْمَأْمُونَ‏ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ لَيْسَ عِنْدِي فِي ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ فَسَأَلَ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ فَقَالَ‏ أَبُو اَلْحَسَنِ ع‏ إِنَ‏ اَلْمَجُوسِيَ‏ لَمْ يُوصِ لِفُقَرَاءِ اَلْمُسْلِمِينَ‏ وَ لَكِنْ يَنْبَغِي أَنْ يُؤْخَذَ مِقْدَارُ ذَلِكَ اَلْمَالِ مِنْ مَالِ اَلصَّدَقَةِ فَيُرَدَّ عَلَى فُقَرَاءِ اَلْمَجُوسِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳

و از أبو طالب عبد اللَّه بن صلت قمّى روايت شده است، كه گفت:

«خليل بن هاشم كه در آن وقت حاكم نيشابور بود، به ذو الرّياستين، نامه‏اى نوشت كه مردى از مجوس مرده است، و در وصيّت خود مقدارى از مالش را بفقراء اختصاص داده است، و وصى آن مرد آن مال را در نيشابور گرفته و در مصلحت فقراى مسلمين صرف كرده است. حكم چيست؟ و خليل اين داستان را براى ذو الرّياستين نوشت، و او در اين باره از مأمون سؤال كرد، ولى مأمون گفت: من در اين موضوع چيزى نميدانم. پس از امام ابو الحسن‏ الرضا عليه السّلام سؤال كرد، ابو الحسن عليه السّلام فرمود: آن مجوسى براى فقراى مسلمين وصيّت نكرده است، ولى سزاوار چنين است كه مقدارى برابر با آن مال را از مال صدقه بگيرند، و بفقراى مجوس برگردانند.