روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۸۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن منصور بن حازم عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا أَوْصَى اَلرَّجُلُ إِلَى أَخِيهِ وَ هُوَ غَائِبٌ فَلَيْسَ لَهُ أَنْ يَرُدَّ وَصِيَّتَهُ لِأَنَّهُ لَوْ كَانَ شَاهِداً فَأَبَى أَنْ يَقْبَلَهَا طَلَبَ غَيْرَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵

و علىّ بن حكم از سيف بن عميره از منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: هر گاه مردى به برادر خود در حال غيبتش وصيّت كند، وصى حقّ ندارد وصيّت او را ردّ كند و نپذيرد، زيرا اگر او حاضر ميبود و از قبول آن اباء ميكرد، شخص موصى ديگرى را براى وصايت خود مى‏طلبيد.