روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۷۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي محمد بن عبد الله بن هلال عن عقبه بن خالد عن ابي عبد الله ع قال :

كَانَ مِنْ قَضَاءِ اَلنَّبِيِّ ص‏ أَنَّ اَلْمَعْدِنَ جُبَارٌ وَ اَلْبِئْرَ جُبَارٌ وَ اَلْعَجْمَاءَ جُبَارٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۴۸

عقبة بن خالد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: از جمله احكامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده آنست كه معدن و چاه كهنه كه حفركننده معلومى ندارد، و عجماء: حيوانات زبان بسته و رها شده كه صاحبى ندارند جبارند، اگر موجب قتل كسى شدند، خون بر باد رفته و هدر است و كسى ضامن نيست. و مراد به عجماء چهارپايان اهلى هستند، و جبار بمعنى هدر است كه كسى‏ غرامت آن را نمى‏كشد.