روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ضريس الكناسي عن ابي جعفر ع :

فِي‏ نَصْرَانِيٍ‏ قَتَلَ‏ مُسْلِماً فَلَمَّا أُخِذَ أَسْلَمَ أَقْتُلُهُ بِهِ قَالَ نَعَمْ‏ قِيلَ‏ فَإِنْ لَمْ يُسْلِمْ قَالَ يُدْفَعُ إِلَى أَوْلِيَاءِ اَلْمَقْتُولِ فَإِنْ شَاءُوا قَتَلُوا وَ إِنْ شَاءُوا عَفَوْا وَ إِنْ شَاءُوا اِسْتَرَقُّوا وَ إِنْ كَانَ مَعَهُ مَالٌ عَيْنٌ لَهُ دُفِعَ إِلَى أَوْلِيَاءِ اَلْمَقْتُولِ هُوَ وَ مَالُهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۰

ضريس كناسى گويد: از امام باقر عليه السّلام در باره ترسائى كه (بعمد) مسلمانى را كشته بود، و چون او را دستگير كرده بودند اسلام آورده بود، پرسيدم آيا او را بقصاص بكشم؟ فرمود: آرى، سؤال شد اگر اسلام نياورد؟ فرمود: او را به اولياء مقتول سپارند، چنانچه خواستند مى‏كشند، و اگر خواستند مى‏بخشند، و يا برده خود مى‏كنند، و هر گاه مالى داشت آن را با خود او به اولياء مقتول مى‏دهند.