روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۸۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي حماد بن عثمان عن ابي عبد الله ع قال :

يَجِي‏ءُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ رَجُلٌ إِلَى رَجُلٍ حَتَّى يُلَطِّخَهُ بِالدَّمِ وَ اَلنَّاسُ فِي اَلْحِسَابِ فَيَقُولُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ مَا لِي وَ لَكَ فَيَقُولُ أَعَنْتَ عَلَيَّ يَوْمَ كَذَا وَ كَذَا بِكَلِمَةٍ فَقُتِلْتُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۱

حمّاد بن عثمان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: در روز قيامت هنگامى كه همه خلائق به حساب خود مشغولند مردى سوى ديگرى آيد و سر و روى او را به خون بيالايد، وى به او گويد: اى بنده خدا مرا با تو چه كار است؟ گويد: تو در ريختن خون من به كمك ديگران سهيمى، زيرا كلمه‏اى گفتى و من به سبب گفتن آن كلمه كشته شدم.