روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۷۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

في روايه ابن مسكان عن سليمان بن خالد قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ ذَبِيحَةِ اَلْغُلاَمِ وَ اَلْمَرْأَةِ هَلْ تُؤْكَلُ فَقَالَ إِذَا كَانَتِ اَلْمَرْأَةُ مُسْلِمَةً وَ ذَكَرَتِ اِسْمَ اَللَّهِ عَلَى ذَبِيحَتِهَا حَلَّتْ ذَبِيحَتُهَا وَ اَلْغُلاَمُ إِذَا قَوِيَ عَلَى اَلذَّبِيحَةِ وَ ذَكَرَ اِسْمَ اَللَّهِ تَعَالَى حَلَّتْ ذَبِيحَتُهُ وَ ذَلِكَ إِذَا خِيفَ فَوْتُ اَلذَّبِيحَةِ وَ لَمْ يُوجَدْ مَنْ يَذْبَحُ غَيْرُهُمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۹

و در روايت ابن مسكان از سليمان بن خالد آمده كه از امام صادق عليه السّلام پرسيد ذبيحه پسر بچه و زن را مى‏توان خورد؟ حضرت فرمود: اگر زن مسلمان است و نام خدا را هنگام ذبح مى‏برد ذبيحه‏اش حلال است، و پسر بچّه اگر قدرت ذبح كردن دارد و نام خداوند متعال را مى‏برد ذبيحه‏اش نيز حلال است، و اين در زمانيست كه ترس مردن حيوان باشد و كسى كه آن را ذبح كند جز زن يا كودك يافت نشود.