روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۶۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن علي بن مهزيار قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ اَلثَّانِيَ ع‏ عَنْ دَارٍ كَانَتْ لاِمْرَأَةٍ وَ كَانَ لَهَا اِبْنٌ وَ اِبْنَةٌ فَغَابَ اَلاِبْنُ فِي اَلْبَحْرِ وَ مَاتَتِ اَلْمَرْأَةُ فَادَّعَتِ اِبْنَتُهَا أَنَّ أُمَّهَا كَانَتْ صَيَّرَتْ تِلْكَ اَلدَّارَ لَهَا وَ بَاعَتْ أَشْقَاصاً مِنْهَا وَ بَقِيَتْ فِي اَلدَّارِ قِطْعَةٌ إِلَى جَنْبِ دَارِ رَجُلٍ مِنْ إِخْوَانِنَا فَهُوَ يَكْرَهُ أَنْ يَشْتَرِيَهَا لِغَيْبَةِ اَلاِبْنِ وَ مَا يَتَخَوَّفُ مِنْ أَنَّهُ لاَ يَحِلُّ لَهُ شِرَاؤُهَا وَ لَيْسَ يُعْرَفُ لِلاِبْنِ خَبَرٌ قَالَ وَ مُنْذُ كَمْ غَابَ قُلْتُ مُنْذُ سِنِينَ كَثِيرَةٍ فَقَالَ يَنْتَظِرُ بِهِ غَيْبَةَ عَشْرِ سِنِينَ ثُمَّ يَشْتَرِي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۷

و علىّ بن مهزيار گويد: از امام جواد عليه السّلام پرسيدم: خانه‏اى از آن زنى بوده كه داراى يك پسر و يك دختر بوده است، پسر مسافرت دريا كرده و ناپديد شده و مادر نيز فوت كرده است، دختر ادّعا مى‏كند كه مادرش در ايّام حيات خانه را به او بخشيده و بر اين ادّعا قسمتهايى از خانه را فروخته و قطعه‏اى از آن كه مجاور خانه يكى از دوستان ما است باقى مانده است و او مى‏خواهد آن قطعه را خريدارى كند لكن چون صاحب خانه پسرى داشته و خبرى از او در دست نيست (و معلوم نيست در اين ملك سهمى دارد يا نه) از خريد آن اجتناب مى‏كند كه مبادا خريدن آن بر وى حرام باشد، حضرت پرسيدند: چه مدّت از غيبت او گذشته است؟ عرض كردم: سالهاى زيادى است، فرمود: ده سال منتظر بماند و بعد از گذشتن مدّت آن را خريدارى كند.