روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي رَجُلَيْنِ اِشْتَرَكَا فِي مَالٍ فَرَبِحَا رِبْحاً وَ كَانَ مِنَ اَلْمَالِ دَيْنٌ وَ عَيْنٌ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لِصَاحِبِهِ أَعْطِنِي رَأْسَ اَلْمَالِ وَ اَلرِّبْحُ لَكَ وَ مَا تَوِيَ‏ فَعَلَيَّ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ إِذَا اِشْتَرَطَا وَ إِنْ كَانَ شَرْطاً يُخَالِفُ‏ كِتَابَ اَللَّهِ‏ رُدَّ إِلَى‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۰

حلبى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه در موضوع دو مرد كه با يك ديگر در مالى شركت داشتند و از فروش آن مال سودى بردند ولى قيمت مال، بعضى آماده و بعضى دين و بر عهده بود، و يكى از دو شريك ديگرى را گفت تو رأس مال مرا بده و سود از آن تو باشد و اگر مال تلف شد بر عهده من، امام فرمود: در صورتى كه هر دو شرط كرده باشند عيبى ندارد، و اگر شرطشان مخالف كتاب خدا باشد به كتاب خدا بازمى‏گردد.