روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الصُّلْح

روي عبد الله بن مسكان عن سليمان بن خالد قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ‏ ع‏ عَنْ رَجُلَيْنِ كَانَ لَهُمَا مَالٌ مِنْهُ بِأَيْدِيهِمَا وَ مِنْهُ مُتَفَرِّقٌ عَنْهُمَا فَاقْتَسَمَا بِالسَّوِيَّةِ مَا كَانَ فِي أَيْدِيهِمَا وَ مَا كَانَ غَائِباً فَهَلَكَ نَصِيبُ أَحَدِهِمَا مِمَّا كَانَ عَنْهُ غَائِباً وَ اِسْتَوْفَى اَلْآخَرُ أَ يَرُدُّ عَلَى صَاحِبِهِ قَالَ نَعَمْ مَا يَذْهَبُ بِمَالِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷

عبد اللَّه بن مسكان از سليمان بن خالد روايت كرده كه گفت: از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم از دو مرد كه هر دو با هم در مالى شريك بودند مقدارى از مال موجود بود و مقدارى در دست اين و آن، اين دو شخص هر دو قسمت را (موجود و غايب) را به تساوى ميان خود تقسيم كردند، و سهم غايب يكى از اين شركاء (آنچه در دست ديگران بود) ضايع شد و از بين رفت، امّا ديگرى همه را وصول كرد، آيا بايد اين شريك ضرر ديگرى را از وصولى خود جبران كند و مال از بين رفته نصيب او هم هست؟ فرمود: آرى، نبايد مال يك نفر از شركاء فقط از بين برود، آنچه از بين رفته مال او هم بوده است.