روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الْحَبْسِ بِتَوَجُّهِ الْأَحْكَام

في روايه احمد بن ابي عبد الله البرقي عن علي ع انه قال :

وَ يَجِبُ عَلَى اَلْإِمَامِ أَنْ يَحْبِسَ اَلْفُسَّاقَ مِنَ اَلْعُلَمَاءِ وَ اَلْجُهَّالَ مِنَ اَلْأَطِبَّاءِ وَ اَلْمَفَالِيسَ‏ مِنَ‏ اَلْأَكْرِيَاءِ وَ قَالَ ع حَبْسُ اَلْإِمَامِ بَعْدَ اَلْحَدِّ ظُلْمٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲

و در روايت احمد بن محمّد بن خالد برقى است كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: بر امام واجب است كه علماى زشتكار و فاسق و طبيبان بى‏اطّلاع از طبّ و كسانى كه مفلس شده‏اند امّا هنوز از اين و آن اخّاذى مى‏كنند و بر بدهى خود مى‏افزايند (كه كارشان نوعى كلاهبرداريست) حبس نمايد. و نيز فرمود: ظلم است اگر امام كسى را كه حدّ شرعى زده است بزندان افكند.