روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ الْخُمُس

و روي عن يونس بن يعقوب قال :

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَدَخَلَ عَلَيْهِ رَجُلٌ مِنَ اَلْقَمَّاطِينَ‏ فَقَالَ جُعِلْتُ فِدَاكَ تَقَعُ فِي أَيْدِينَا اَلْأَرْبَاحُ وَ اَلْأَمْوَالُ وَ تِجَارَاتٌ نَعْرِفُ أَنَّ حَقَّكَ فِيهَا ثَابِتٌ وَ إِنَّا عَنْ ذَلِكَ مُقَصِّرُونَ فَقَالَ ع مَا أَنْصَفْنَاكُمْ إِنْ كَلَّفْنَاكُمْ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۷

و از يونس بن يعقوب [بن قيس بجلى‏] روايت است كه گفت:

«من در محضر امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى از قمّاطان «۱» به آن حضرت آمد، و گفت: فدايت شوم، سودها و ثروتها و تجارتهائى به دست ما مى‏افتد كه مى‏دانيم حقّ شما در آن ثابت است، و ما در اداء آن مقصّريم. پس امام عليه السّلام فرمود: اگر امروز در اين شرائطى كه بر جامعه مسلمين حاكم است- ما شما را به اداى آن حقوق مكلّف سازيم، در باره شما انصاف نداده‏ايم.

__________________________________________________

(۱) قماط- چنان كه زمخشرى در اساس البلاغه آورده- كسى است كه گوسفند را از مركز مخصوص آن ميگيرد، و دست و پاى آن را مى‏بندد تا آن را بر مشترى عرضه كند- و صنف قماط همان صنفى است كه به مناسبت جلب گوسفند آن را جلاب نيز ميگويند.