روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۷۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال ع :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَرَّمَ‏ مَكَّةَ يَوْمَ خَلَقَ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضَ‏ وَ لاَ يُخْتَلَى خَلاَهَا وَ لاَ يُعْضَدُ شَجَرُهَا وَ لاَ يُنَفَّرُ صَيْدُهَا وَ لاَ يُلْتَقَطُ لُقَطَتُهَا إِلاَّ لِمُنْشِدٍ فَقَامَ إِلَيْهِ‏ اَلْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ‏ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ إِلاَّ اَلْإِذْخِرُ فَإِنَّهُ لِلْقَبْرِ وَ لِسُقُوفِ بُيُوتِنَا فَسَكَتَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ سَاعَةً وَ نَدِمَ‏ اَلْعَبَّاسُ‏ عَلَى مَا قَالَ ثُمَّ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِلاَّ اَلْإِذْخِرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۸

و نيز فرمود: خداوند عزّ و جلّ آن روز كه آسمانها و زمين را آفريد مكّه را حرم آمن قرار داد (و در آن قتال نبايد كرد) و علف آن را نبايد چيد و درختش را نبايد بريد، و صيدش را نبايد راند و يا رم داد، و لقطه‏اش را كسى بر نمى‏دارد جز براى معرّفى و نشان دادن مكان آن و رساندن بصاحبش، در اينجا عبّاس بن عبد المطلب بپا خاست و گفت: يا رسول اللَّه علف را نمى‏چينيم جز علف اسپند براى مصرف قبر و پوشش خانه‏ها كه ضرور است (استدعايش اين بود كه حضرت آن را استثنا كند) پس حضرت ساعتى خاموش شدند، و عباس از گفته‏اش پشيمان گشت، سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: مگر اسپند.