روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۹۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و في خبر اخر قال :

لاَ بَأْسَ بِأَنْ تَدْفَعَ‏ عَنْ نَفْسِكَ وَ عَنْ مَنْ تَعُولُ إِلَى وَاحِدٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۳

و در خبر ديگر فرمود: باكى نيست كه تو زكات فطره خودت را و هر كه را كه تحت كفالت خوددارى به يك نفر بپردازى. و جايز نيست كه مقدار لازم براى يك نفر را به دو نفر ادا كنى. و اگر برده مسلمانى يا ذمّيى داشته باشى زكات فطره آن را ادا كن. و اگر در روز فطر نوزادى براى تو ولادت يابد، اگر ولادتش قبل از زوال باشد، فطره او را به رسم استحباب ادا كن، ولى اگر ولادتش بعد از زوال باشد فطره‏اى بر او نيست، و همچنين هر گاه مردى قبل از زوال يا بعد از آن مسلمان شود محكوم به همين حكم است، و اين بنا بر استحباب و اخذ به افضل است. و اما فطره واجب جز به كسى كه ماه رمضان را درك كرده باشد تعلّق نمى‏گيرد.